Uncategorized

سیگیت هارد دیسک های ویژه AI را معرفی کرد

سیگیت هارد دیسک های ویژه AI را معرفی کرد

سیگیت هارد دیسک های ویژه AI را معرفی کرد

با وجود سیستم های نظارت هوشمند و هوش مصنوعی (AI)، ارائه سخت افزارهای مناسب برای آنها نیز در اولویت تولید کنندگانی همچون سیگیت قرار گرفته است. سیگیت به تازگی پرده از هارد دیسک هایی تحت عنوان Seagate SkyHawk AI برداشته است که به طور تخصصی، برای سامانه های هوش مصنوعی اعم از نظارت و مانیتورینگ طراحی شده است. این محصول نخستین هارد دیسک طراحی شده برای سیستم های هوش مصنوعی است؛ پس انتظار می رود که سیگیت برای آن سنگ تمام گذاشته باشد.

Seagate SkyHawk AI در دو ظرفیت 8 و 10 ترابایتی عرضه می شود که قیمت های آنها نیز به ترتیب 350 و 450 دلار است. سیگیت از جمله برندهایی است که تجریه سالها تولید محصولات مانیتورینگ را در کارنامه خود دارد و خانواده ی جدید اسکای هاک نیز امکان پشتیبانی از پهنای باند بالا، توان پردازش سریع در بارهای رمزگذاری و فشرده شده، همگام سازی و تصویر برداری از چند دوربین به صورت همزمان را دارا هستند. سیگیت پیشبینی کرده است که فروش سخت افزارهای نظارت و مانیتورینگ از 27.6 میلیون عدد در سال 2016، به 126 میلیون در عدد سال 2021 خواهد رسید. در نهایت می توان به ول عمر بالاتر این هارد دیسک ها، حتی تا 5 برابر نیز اشاره کرد.

Uncategorized

آشنایی با CPU (ریزپردازنده)

آشنایی با CPU  (ریزپردازنده)


ریزپردازنده واحد پردازش مرکزی یا مغز رایانه می باشد. این بخش مدار الکترونیکی بسیار گسترده و پیچیده ای می باشد که دستورات برنامه های ذخیره شده را انجام می دهد. جنس این قطعه کوچک)تراشه) نیمه رسانا است. CPU شامل مدارهای فشرده می باشد و تمامی عملیات یک میکرو رایانه را کنترل می کند. تمام رایانه ها (شخصی، دستی و…) دارای ریزپردازنده می باشند. نوع ریزپردازنده در یک رایانه می تواند متفاوت باشد اما تمام آنها عملیات یکسانی انجام می دهند.


تاریخچه ریزپردازنده:


ریزپردازنده پتانسیل های لازم برای انجام محاسبات و عملیات مورد نظر یک رایانه را فراهم می سازد. در واقع ریزپردازنده از لحاظ فیزیکی یک تراشه است. اولین ریزپردازنده در سال 1971 با نام Intel 4004 به بازار عرضه شد. این ریزپردازنده قدرت زیادی نداشت و تنها قادر به انجام عملیات جمع و تفریق 4 بیتی بود. تنها نکته مثبت این پردازنده استفاده از یک تراشه بود، زیرا تا قبل از آن از چندین تراشه برای تولید رایانه استفاده می شد. اولین نوع ریزپردازنده که بر روی کامپیوتر خانگی نصب شد. 8080 بود. این پردازنده 8 بیتی بود و بر روی یک تراشه قرار داشت و در سال 1974 به بازار عرضه گردید. پس از آن پردازنده ای که تحول عظیمی در دنیای رایانه بوجود آورد 8088 بود. این پردازنده در سال 1979 توسط شرکت IBM طراحی و در سال 1982 عرضه گردید. بدین صورت تولید ریزپردازنده ها توسط شرکت های تولیدکننده به سرعت رشد یافت و به مدل های 80286، 80386، 80486، پنتیوم 2، پنتیوم 3، پنتیوم 4 منتهی شد.

این پردازنده ها توسط شرکت intel و سایر شرکت ها طراحی و به بازار عرضه شد. طبیعتا پنتیوم های 4 جدید در مقایسه با پردازنده 8088 بسیار قوی تر می باشند زیرا که از نظر سرعت به میزان 5000 بار عملیات را سریعتر انجام می دهند. جدیدترین پردازنده ها اگر چه سریعتر هستند گران تر هم می باشند. کارآیی رایانه ها بوسیله پردازنده آن شناخته می شود. ولی این کیفیت فقط سرعت پروسسور را نشان می دهد نه کارآیی کل رایانه را. به طور مثال اگر یک رایانه در حال اجرای چند نرم افزار حجیم و سنگین است و پروسسور پنتیوم 4 آن 2400 کیگاهرتز است، ممکن است اطلاعات را خیلی سریع پردازش کند. اما این سرعت بستگی به هارددیسک نیز دارد. یعنی این که پروسسور جهت انتقال اطلاعات زمان زیادی را در انتظار می گذراند.

پردازنده در رایانه های شخصی به شکل یک قطعه نسبتا تخت و کوچک به اندازه 8 یا 10 سانتی متر مربع که نوعی ماده، مانند پلاستیک یا سرامیک روی آن را پوشانده است تشکیل شده در واقع فرآیند بوجود آمدن این مغز الکترونیکی به این گونه می باشد که از سیلیکان به علت خصوصیات خاصی که دارد جهت ایجاد تراشه استفاده می شود. بدین گونه که آن را به صورت ورقه های بسیار نازک و ظریف برش می دهند و این تراشه ها را در درون مخلوطی از گاز حرارت می دهند تا گازها با آنها ترکیب شوند و بدین صورت طبق این فرآیند شیمیایی سیلیکان که از جنس ماسه می باشد به فلز و بلور تبدیل می شود که امکان ضبط و پردازش اطلاعات را در بردارد. این قطعه کار میلیونها ترانزیستور را انجام می دهد.

پردازنده وظایف اصلی زیر را برای رایانه انجام می دهد:
1- دریافت داده ها از دستگاه های ورودی
2- انجام عملیات و محاسبات و کنترل و نظارت بر آنها
3- ارسال نتایج عملیات با دستگاه های خروجی

پردازنده مانند قلب رایانه است و از طریق کابل های موجود با واحدهای دیگر مرتبط می شوند.
در واقع از نظر فنی عملکرد پردازنده با دو ویژگی تعیین می شود
1- طول کلید: تعداد بیت هایی که یک پردازنده در هر لحظه پردازش می کند و طول این کلمات معمولا 4 و 8 و 16 و 32 و یا 64 بیتی می باشد.
2- تعداد ضربان الکترونیکی که در یک ثانیه تولید شده است و با واحد مگاهرتز سنجیده می شود.

محل قرارگیری پردازنده ها بر روی مادربرد می باشد. بنابراین بایستی هماهنگی لازم بین مادربرد و پردازنده وجود داشته باشد. این هماهنگی باعث بالا رفتن عملیات رایانه می شود. در غیر این صورت نتیجه خوبی بدست نمی آید.

نکته: بر روی پردازنده حروف و ارقامی دیده می شود که در واقع نشان دهنده شماره سریال ها ،سرعت، ولتاژ، مدل، نسل و نام سازنده آن می باشد. با توجه به نوع دستورالعمل ها یک ریزپردازنده با استفاده از واحد منطبق و حساب خود (ALU) قادر به انجام عملیات محاسباتی مانند جمع و تفریق و ضرب و تقسیم است. البته پردازنده های جدید اختصاصی برای انجام عملیات مربوط به اعداد اعشاری نیز می باشند. ریزپردازنده قادر به انتقال داده ها از یک محل حافظه به محل دیگر می باشند و می توانند تصمیم گیری نمایند و از یک محل به محل دیگر پرش داشته باشد تا دستورالعمل های مربوط به تصمیم اتخاذ شده را انجام دهد.

Uncategorized

معرفی انواع رم های DDR

معرفی انواع رم های DDR

در اين مقاله سعي مي كنيم كمي بيشتر درباره حافظه هاي DDR و DDR ۲ و DDR ۳ صحبت كنيم. قبل از هر حرفي بايد بگويم همه اين حافظه هاي رم براساس (SDRAM (Synchronous Dynamic Random Access Memory طراحي شده اند. يعني آنها از يك سيگنال كلاك براي تطابق زماني استفاده مي كنند. DDR مخفف Double Data Rate است يعني حافظه هايي از اين نوع با هر سيكل دو بسته اطلاعاتي را منتقل مي كنند. اگر بخواهيم به زبان ساده تر بگوييم حافظه اي كه DDR است دو برابر حافظه اي كهDDR نيست سرعت دارد (حافظه هاي SDRAM كه امروزه ديگر در كامپيوترهاي شخصي استفاده نمي شود.) به دليل اين ويژگي است كه برچسب سرعت اين حافظه هاي رم دو برابر سرعت كلاك آنهاست. مثلاً رم DDR ۲-۸۰۰ با كلاك ۴۰۰M HZ كار مي كند

البته بايد بدانيد كه اين اعداد حداكثر سرعتي را كه رم مي تواند با آن كار كند نشان مي دهد. و در عمل اين سرعت اتفاق نمي افتد. فرض كنيد يك حافظه DDR2-1066 داريد و روي كامپيوتري با سرعت كلاك ۴۰۰MHZ نصب شده است در عمل سرعت رم مي شودDDR-800 . علت اين است كه سيگنال كلاك توسط رم توليد نمي شود بلكه بوسيله كنترلر حافظه (مداري كه در چيپ north bridgeمادربرد يا داخل CPU بسته به نوع سيستم واقع شده است.) توليد مي شود. اين شيوه نامگذاري DDRX-YYY (كه عدد OX بيانگر نسل فناوري و عدد YYY بيانگر سرعت كلاك DDR است.) فقط به صورت تئوري براي چيپ ها حافظه مورد استفاده قرار مي گيرد. اما يك ماژول رم كه چيپ هاي حافظه روي آن قرار مي گيرند از يك سيستم نامگذاري متفاوت استفاده مي كند: PCX-ZZZ كه عدد Xبيانگر نسل فناوري بكار رفته است و عدد ZZZ ماكزيمم سرعت انتقال از نظر تئوري است.عددي كه با ZZZ بيان مي شود نشان دهنده تعداد بايت منتقل شده بين كنترلر حافظه و ماژول حافظه در يك ثانيه است. ولي اگر بخواهيم اين اعداد را به هم تبديل كنيم كافيست عدد كلاك DDR را كه برحسب MHZ بيان مي شود در ۸ ضرب كنيد. به عنوان نمونه رم DDR2-800 از نظر تئوري داراي حداكثر سرعت انتقال اطلاعاتي برابر با ۶۴۰۰ مگابايت بر ثانيه (يا ۸*۸۰۰) است و ماژول هاي رم اي كه از اين نوع حافظه ها استفاده مي كنند PC2-6400 ناميده مي شوند. بعضي مواقع اين اعداد گرد مي شوند مثلاً حافظه هاي DDR3-1333 از نظر تئوري داراي سرعت انتقال اطلاعاتي برابر ۱۰۶۶۶ مگابايت بر ثانيه هستند. اما ماژول هاي رم اي كه از اين نوع حافظه استفاده مي كنندPC3-10666 يا PC3-10600 ناميده مي شوند كه به كارخانه سازنده هم بستگي دارد.بسيار مهم است كه بدانيد اين اعداد بيشترين مقاديري است كه از نظر تئوري قابل دستيابي است ولي در عمل هيچگاه به چنين اعداد دست نخواهيد يافت.علت اين است كه در تئوري فرض مي كنيم با هر پالس ساعت حافظه درحال ارسال اطلاعات به كنترلر حافظه است ولي در عمل اين گونه نيست. كنترلر حافظه و حافظه مجبورند فرمان ها را با هم رد و بدل كنند. (مثلاً براي رم فرمان مي رسد كه اطلاعات ذخيره شده را به يك محل مشخص ارسال كند.) و در طول اين مدت رم هيچ اطلاعاتي را منتقل نمي كند

انواع رم های DDR

رم های ddr2 و ddr3 چه تفاوت هایی دارند؟

 رم (RAM: Random Access Memory)، یکی از مهمترین اجزای کامپیوتر است. این قطعه برای ذخیره سازی سریع اطلاعات سیستم عامل، نرم افزارها و دسترسی بیوقفه به آنها است. حجم یک حافظه رم، تاثیر زیادی در قدرت و افزایش سرعت کامپیوتر دارد و البته در مجموع سرعت، حجم و نوع حافظه فاکتورهایی مهم در انتخاب رم هستند. اما به عنوان مثال، یک رم ۲ گیگابایتی DDR2 با باس۸۰۰ مسلماً قدرتی در حد و اندازه های یک رم ۲ گیگابایتی DDR3 با باس ۱۳۳۳ ندارد. برای اینکه دلیل این مساله را بدانید و از تفاوت های رم های DDR2 و DDR3 آگاه شوید، توصیه می کنم، ادامه این مطلب را مطالعه نمایید.

‎تغییر عمده

‎در سال ۲۰۰۸ اینتل پردازنده های i7 خود را عرضه کرد. این پردازنده ها با مادربوردهایی که به چیپست X58 مجهز بودند، سازگار بود. همزمان با ورود این مادربوردها نوع جدیدی از حافظه ها معرفی شد که DDR3 نامیده شدند.

در دو سال گذشته تمام صنایع تولید سخت افزار به DDR3 روی آوردند و در حال حاضر همه پروسسورهای اینتل و حتی پردازنده هایی که اخیراً توسط AMD تولید شده اند با مادربوردهایی که با DDR3 سازگار هستند، تطبیق داده شده اند.

‎لازم است بدانید که نام DDR از حروف اول عبارت Double Data Rate گرفته شده. این نام از زمانی که رم های DDR از اواخر قرن گذشته وارد بازار شدند، رایج شد. Double Data Rate RAM به معنی جابجایی دو مقدار دیتا در یک واحد زمانی یکتا است که در حالت تئوری سرعتی دو برابر SDRAMها داشتند.

پس از DDRها، تکنولوژی های DDR2 و DDR3 به صورت مشترک، با هدف افزایش کانال های انتقال دیتا در یک واحد زمانی و در نهایت افزایش سرعت، پایه گذاری شدند. رم های DDR2 با توانایی انتقال ۴ مقدار دیتا و رم های DDR3 با افزایش آن به ۸ مقدار دیتا در یک واحد زمانی، به این اهداف خود رسیدند. بدین ترتیب اگر هر واحد زمانی را ۱۰۰ مگاهرتز حساب کنیم، این مقدار در رم های DDR تا ۱۶۰۰ مگابایت بر ثانیه و در رم های DDR2 و DDR3 به ترتیب تا ۳۲۰۰ و ۶۴۰۰ مگابایت بر ثانیه افزایش می یابد. و بدیهی است که هر چه حجم قابل جابجایی در هر ثانیه بیشتر باشد، بهینه تر است.

‎قابلیت ها و سازگاری

‎درست است که پهنای باند بالا، قابلیت موثری برای رم به حساب می آید، اما در حقیقت ۹۹ درصد برنامه ها توانایی استفاده کامل از پهنای باند بالا را ندارند. این قابلیت به نوع کاربری کامپیوتر وابسته است. یک کامپیوتر سرور و یا یک کامپیوتر رومیزی معمولی به یک میزان از پهنای باند بالای رم شان استفاده نمی کنند.

‎برای اینکه بدانید حافظه رم شما چه مقدار از پهنای باندش استفاده می کند می توانید از Benchmark Softwareهایی که به منظور تست حافظه و توانایی کامپیوتر طراحی شده اند استفاده کنید.

رم های DDR3 با DDR2 سازگاری ندارند و برای اینکه کامپیوتر خود را با جایگزین کردن رم های جدید ارتقا دهید، ابتدا باید مادربورد خود را عوض کنید. همچنین اگر در حال حاضر کامپیوتری دارید که از رم های DDR2 در آن استفاده می کنید، در صورتی که بخواهید پردازنده و مادربوردش را هم عوض کنید، به احتمال زیاد لازم است با رم های DDR2 خود هم خداحافظی کرده و آنها را با رم های DDR3 جایگزین نمایید.

‎البته تعداد کمی از مادربوردها از این قاعده مستثنا هستند و به اسلات مربوط به هر دوی این مدل های رم، مجهز شده اند. البته این مادربوردها با چیپ ست های قدیمی مجهز شده اند.

‎به هر حال اینتل و AMD در نسل های آینده محصولات خود، DDR3 را مد نظر قرار داده اند و در صورتی که قصد تعویض پردازنده را دارید، باید علاوه بر مادربورد، به فکر خرید رم های جدید هم باشید.

Clock Speed

از دیگر خصوصیات مهم رم، Clock Speed است. این خصوصیت در رم ها نشان می دهد، انتقال اطلاعات از یک گذرگاه، با چه سرعتی در یک بازه زمانی انجام می شود. این مقدار نشان دهنده قدرت رم و پهنای باندی است که می تواند از آن بهره ببرد. واضح است که هر چه میزان Clock Speed بیشتر باشد، بهتر است. البته افزایش این مقدار بر سرعت کارهای روتین و معمولی تاثیر چندانی نخواهد داشت، اما بر سرعت اجرای بازیها و برخی نرم افزارها که نیاز به سرعت در دسترسی به اطلاعات حافظه دارند، بسیار تاثیر گذار است.

clock-1

‎در صورتی که قصد خرید مادربورد جدید دارید، توجه به یک نکته بسیار توصیه می شود. برخی مادربورد ها تنها با رم هایی سازگار هستند که Clock Speed آنها روی مقدار خاصی محدود شده باشد. لذا بهتر است قبل از خرید یک مادربورد با مراجعه به سایت آن، از این مورد آگاه شوید. البته بسیاری از مادربوردها چنین محدودیتی ندارند، اما بررسی قبل از خرید، بهتر از خرید، بدون آگاهی قبلی است.

‎در نهایت باید به این نکته اشاره کرد که رم های DDR2 به زودی همانند رم های DDR و SDRAM از رده خارج می شوند، اما تکنولوژی جدید در تولید رم ها و افزایش حجم و سرعتی که در رم های DDR3 شاهد خواهیم بود، بازار را پر می کند. فراموش نکنید قبل از خرید مادربورد جدید، نوع رم قابل نصب روی آن را بررسی کنید.

Ram و انواع آن حافظه با دستیابی تصادفی ( Random Access Memory ) فضایی برای خواندن و نوشتن داده‌هاست تا CPU بتواند آن‌ها را پردازش کند. کاربران وقتی به حافظه‌ی رایانه مراجعه می کنند، معمولا آنرا به نام رم می‌شناسند. اگر شما به رایانه‌ی خود رم بیشتری اضافه کنید، تعداد دفعاتی که CPU باید برای خواندن داده‌ها به هارد مراجعه کند را کاهش می‌دهید. بنابراین شما با این کار به رایانه‌ی خود اجازه می‌دهید تا به طور قابل ملاحظه‌ای سریعتر کار کند. پس خواندن از روی رم سریعتر از خواندن از روی هارد است. رم بصورت موقتی عمل می‌کند، یعنی اینکه داده‌های ذخیره شده بروی رم فقط تا زمانیکه رایانه‌ی شما روشن باشد، باقی می‌ماند. به محض اینکه رایانه‌ی خود را خاموش کنید، اطلاعات ذخیره شده بروی رم نیز ناپدید می‌شوند. هنگامیکه شما مجددا رایانه‌ را روشن می‌کنید، سیستم راه‌اندازی خودکار شما ( Boot ) اطلاعاتی را که بروی ROM ( حافظه‌ی فقط خواندنی ) ذخیره شده است و برای شروع به کار سیستم عامل لازم است را بروی رم شما بارگزاری می‌کند و دوباره رم فعال می‌گردد.

انواع رم

– DRAM : ( Dynamic Random Access Memory ) حافظه با دستیابی مستقیم پویا رایجترین نوع رم است. به این خاطر پویا نامگذاری شده است چون دائما در حال تازه شدن ( Refresh ) است. تازه شدن به این معنا که محتویات خوانده شده از DRAM بلافاصله دوباره بروی آن نوشته می‌شود. DRAM از یک سری خارن‌های کوچک تشکیل شده است. هر کدام از این خازن‌ها انرژی را آهسته و به کندی از خود عبور می‌دهند، بنابراین اگر این خازن‌ها شارژ مجدد نشوند انحراف داده اتفاق خواهد افتاد. DRAM‌ اغلب با SRAM مقایسه می‌شود.

dram

– SRAM  Static RAM ) حافظه با دستیابی مستقیم ایستا کمتر از DRAM‌ مورد استفاده قرار می‌گیرند و اغلب در جاهایی که سرعت خیلی بالا لازم است به کار می‌روند. SRAM توانایی ذخیره‌ی داده‌ها را با توان وانرژی زیاد دارا هستند، بدون نیاز به تازه شدن ( Refresh ). رم‌های SRAM سرعت بیشتری نسبت به DRAM ها دارند و قیمت گرانتری نیز دارند. SRAM و DRAM اگر انرژی خود را از دست بدهند، تمام محتویات ذخیره شده بروی آنها از بین خواهد رفت.

sram

– SDRAM : ( Synchronous Dynamic RAM ) حافظه با دستیابی مستقیم پویای همزمان، نوع دیگری از DRAM است که سرعت آن همزمان با CPU‌ است. این همزمانی به SDRAM‌ این توانایی را می‌دهد تا فرامین را به سرعت بخواند و بنویسد ( مفهوم Pipeline ). سرعت بالا در اینجا این امکان را فراهم می سازد تا رم در حین پذیرش و اجرای یک دستور به صورت هم زمان به پردازش دستور دیگر بپردازد.

چهار مدل مختلف از SDRAM موجود می باشد: SDR ، DDR ، DDR2 ، DDR3

sdram

SDR

( Single Data Rate ) قبل از سال ۲۰۰۲ اکثر رایانه‌ها از این رم استفاده می‌کردند و می‌توان آنرا نسخه‌ی اصلی نوع SDRAM‌ معرفی کرد که پس از مدتی جای خود را به نوع DDR داد.

sdr

DDR

( double data rate ) این نوع رم پهنای باندی دوبرابر پهنای باند رم‌های SDR دارند و داده‌ها را با سرعت بیشتری انتقال می‌دهند. امروزه رم‌های DDR جای خود را به رم‌های DDR2 داده‌اند.

ddr

DDR2 این رم نوعی از رم‌های SDRAM است که در آن داده‌ها در خانه‌هایی از حافظه ذخیره می‌شوند. اگرچه DDR2 شباهت‌های زیادی به DDR دارد، مثل چگونگی انتقال داده، اما تفاوتی نیز وجود دارد. گذرگاه‌های داده ( BUS ) رم‌های DDR2 نسبت به زمان سرعت انتقال را دو برابر می‌کنند. این تفاوت به شکل اساسی به رم‌های DDR2 اجازه می‌دهد که دو برابر رم‌های DDR کارایی داشته باشند. البته مزیت رم‌های DDR2 به DDR در فرکانس بالای گذرگاه‌های داده‌ی آن است. رم‌های DDR2 از یکسری حافظه‌های میانجی ( Buffer ) نیز استفاده می‌کنند که سرعت واکشی ( Fetch ) را دو برابر سرعت واکشی رم‌های DDR می‌کنند( Bit 2 ). البته بسته‌های این نوع رم گرانتر و پرخرج تر از نوع قبلی آن است.

images

DDR3این نوع رم ارتقا یافته‌ی رم‌های DDR2 است البته با ۳ ویژگی متفاوت :

۱: پهنای باند بیشتر به علت افزایش نرخ زمان‌سنجی ( clock rate )

۲: کاهش مصرف برق به علت تکنولوزی ساخت متفاوت

۳: دارای حافظه‌های میانجی ( Buffer ) با سرعت واکشی ۸ بیتی

ddr3

تفاوت‌های دیگری که بین رم‌های DDR , DDR2, DDR3 وجود دارد مصرف برق آنهاست که DDR3 از دو نوع دیگر مصرف برق کمتری دارد درحالیکه فرکانس بیشتری نیز نسبت به آنها دارد. هرچه فرکانس بالاتر باشد سرعت انتقال داده‌ها نیز بیشتر است. در ضمن ولتاژ پایین در رایانه‌های قابل حمل باعت کاهش گرما در آن‌ها می‌شود و عمر باتری آن‌ها را نیز افزایش می‌دهد.

Uncategorized

تفاوت بین RAM های DDR و DDR2 و DDR3 در چیست ؟

تفاوت بین RAM های DDR و DDR2 و DDR3 در چیست ؟

 

معرفی انواع حافظه های RAM در سیستم

سالها پیش اولین سیستم یا به اصطلاح خودمانی Case ای که جمع کرده بودم فقط 32 مگابایت حافظه RAM داشت . با خودم فکر می کردم که یعنی روزی می شود که من روی سیستم یک RAM با اندازی 128 مگابایت داشته باشم یا خیر ؟ در حال حاظر برای بسیاری از افراد این موضوع غیر قابل درک است ، اندازه RAM ها دیگر فقط با گیگابایت محاسبه می شود و تکنولوژی های حافظه های RAM همه روزه در حال پیشرفت است. در این مدت برای من یک موضوع جالب بود ، واژه ای به نام DDR و شماره های مربوط به آن ، زمانیکه برای خرید حافظه RAM به یکی از مغازه های یک پاساژ رفته بودم ، فروشنده می گفت این حافظه RAM از نوع DDR2 است و این یکی از نوع DDR3 است . من در آن زمان اطلاع چندانی از این اصطلاحات فنی نداشتم اما خوب به قول یک بنده خدایی : چون این عددش بیشتره ، پس بهتره !!! بله اکثر ما زمانیکه چیزی را خریداری می کنیم اصلا به ماهیت اصلی آن توجه نمی کنیم و فقط به مدل و شماره جدیدتر توجه می کنیم ، اگر سئوالی هم پرسیده شود جواب فروشنده فقط همین است که DDR3 سرعت بهتری نسبت به DDR2 دارد. در این مقاله بصورت تخصصی تفاوت این نوع حافظه های RAM را بررسی می کنیم. 

 

تفاوت RAM های DDR و DDR2 و DDR3

مادربوردهای مختلف بر اساس نوع CPU مورد استفاده ، نوع Chipset و تکنولوژی مورد استفاده در آنها از انواع مختلفی از RAM ها می توانند استفاده کنند. ما به عنوان یک کارشناس بایستی بدانیم که آیا نیازی به بروز رسانی حافظه RAM خود داریم یا خیر ؟ یا اگر داریم از چه نوع حافظه RAM ای می توانیم بر روی مادربود خود استفاده کنیم ؟ بیشتر کامپیوترهای دسکتاپ و Notebook ها از یکی از چهار نوع حافظه ی DRAM یا همان Dynamic Random Access Memory برای حافظه اصلی سیستم خود استفاده می کنند. بصورت کلی تفاوت اصلی بین حافظه های RAM در طی زمانهای مختلف در وهله اول تعداد پین های موجود بر روی آنها جهت بالا بردن سرعت انتقالات داده ها ، دو لایه شدن یا در اصطلاح فنی Double Side شدن برای استفاده بهینه از هر دو سمت بورد RAM و در نهایت سرعت نوسانات یا هرتز می باشد. 

 

حافظه SDRAM یا Synchronous DRAM چیست ؟

SDRAM ها را در واقع می توان جزو اولین نسل از حافظه های RAM امروزی تلقی کرد ، پروتکل مورد استفاده در این تکنولوژی حافظه RAM تا سال 2002 همچنان مورد استفاده بود اما بعد از آن دیگر تولید نشد و از رده خارج شد ، این پروتکل حافظه RAM امروزه منسوخ شده است.حافظه های RAM از نوع SDRAM صرفا دارای 168 عدد پین بودند و سرعتی بالغ بر 66 تا 133 مگاهرتز را برای کاربران فراهم می کردند. خاطرم هست اولین نوع RAM ای که بر روی سیستم خود داشتم از همین نوع SDRAM بود که دیگر نه تولید می شود و نه مورد استفاده قرار می گیرد.SDRAM ها فقط روی یک طرف از بورد خود Chip پردازشی و حافظه داشتند بر خلاف نسل بعدی که در هر سمت دارای حافظه و چیپ هستند. SDRAM ها در واقع پایانی بر نسل قدیم حافظه های RAM دیروزی بودند البته با توجه به طبقه بندی که ما در اینجا از RAM ها داریم ، خود نیز در رده بندی نسل اولیه حافظه های RAM در این مقاله قرار می گیرند. 

 

حافظه DDR SDRAM چیست ؟

از سال 2002 به بعد بازار حافظه RAM به حافظه های RAM از نوع DDR SDRAM ها رسید ، DDR مخفف کلمه Double Data Rate یا نرخ داده دو برابر می باشد. با معرفی این نوع حافظه RAM به بازار در واقع یک انقلاب در صنعت تولید RAM های SDR به وجود آمد. مهمترین تفاوت حافظه های RAM از نوع DDR و SDR در این بود که حافظه های DDR توانایی انجام عملیات در هر پالس پایین و بالای CPU را داشتند اما حافظه های SDR فقط در یکی از این پالس ها قابلیت فعالیت داشتند ، همین استفاده بهینه از clock pulse های CPU باعث شده سرعت کارکرد حافظه های DDR دو برابر حافظه های SDR باشد. ماژول حافظه های RAM از نوع DDR دارای 184 عدد پین بود و با برخی از مادربوردهای قدیمی هم می توانست کار کند. البته هنوز بصورت کامل این نوع حافظه ها از رده خارج محسوب نمی شوند اما این پروتکل RAM هم به نوعی قدیمی محسوب می شود و کم کم به همتای قدیمی خود یعنی SDRAM می پیوندد. اگر تعداد Option های این نوع حافظه RAM را در نظر بگیریم شاید بتوان 300 مورد را در نظر داشت اما مدل های جدید حافظه های RAM امکانات بیشتری را ارائه می دهند. همچنان این نوع حافظه های RAM مانند نسل های قبلی آن از یک کانال ارتباطی برای ارسال داده های خود استفاده می کردند که در اصطلاح به آن Single Channel نیز گفته می شود. حافظه های RAM از نوع DDR را می توان نسل میانی حافظه های RAM معرفی کرد. 

 

حافظه RAM DDR2 چیست ؟

پیشرفت تکنولوژی طبق معمول ادامه داشت و در اواسط سال 2004 میلادی تکنولوژی های RAM های DDR2 به بازار معرفی شد. تکنولوژی RAM های DDR2 یک پروتکل نسل جدید محسوب می شود و بیشتر برای نیازهای بازار بازی های کامپیوتری به بازار ارائه شد. سرعت این حافظه های RAM نسبت به نسل های قبلی قابل مقایسه نبود و می توانست تا پهنای باند 8 و نیم گیگابیت بر ثانیه را پشتیبانی کند. حافظه های RAM از نوع DDR2 دارای ماژول 240 پین هستند و قطعا سرعت بهتری نسبت به DDR دارند . این نوع حافظه ها می توانند چهار انتقال داده در یک پالس زمانی CPU یا در اصطلاح فنی four data transfer per memory clock cycle داشته باشند که تقریبا سرعت را نسبت به DDR ها دو برابر می کند. حافظه های DDR2 از دو کانال ارتباطی استفاده می کنند که در اصطلاح Dual Channel نامیده می شود و با اینکار شما هم نرخ انتقال بیشتری خواهید داشت و هم سرعت بیشتری را تجربه خواهید کرد. حافظه های RAM از نوع DDR2 از مادربوردهای قدیمی پشتیبانی نمی کنند و به نوعی می توان گفت Backward Compatible نیستند ، ساختار ماژول آنها کاملا با ساختار ماژول های DDR متفاوت است و بنابراین بر روی همان اسلاتی که DDR متصل می شود نمی توان آن را قرار داد. بنابراین شما نمی توانید حافظه های DDR را به DDR2 با داشتن یک مادربورد قدیمی بروز رسانی کنید. در مقایسه با امکانات DDR در DDR2 شما 350 امکان یا Option دارید. امروزه بعد از DDR3 که در قسمت بعدی توضیح می دهیم این نوع حافظه های DDR2 بیشترین بازار عرضه و تقاضا را دارد. 

 

حافظه DDR3 RAM چیست ؟

آخرین نسل از تکنولوژی های حافظه که امروزه بصورت گسترده استفاده می شود به نام DDR3 است که از سال 2007 میلادی به بازار ارائه شد. حافظه های DDR3 به عنوان یک انقلاب در صنعت حافظه بعد از DDR2 معرفی می شوند ، این نوع حافظه ها از ولتاژ پایین تری نسبت به همنوع های قبلیشان استفاده می کنند ، بنابراین برق کمتری استفاده می کنند و در این میان می توانند نرخ انتقال اطلاعاتی بالغ بر 12 و 8 دهم گیگابیت در ثانیه را ارائه بدهند. سیستم هایی که از DDR3 پشتیبانی می کنند می توانند ماژول های 1 و 2 و 3 تایی بصورت بانک در کنار هم داشته باشند. اگر سیستم شما این مورد را پشتیبانی کند ، سیستم شما می تواند چندین RAM از نوع DDR3 که هم Dual Channel هستند و هم Triple Channel را در کنار هم داشته باشند که سرعت و کارایی RAM شما را نسبت به داشتن فقط یک ماژول RAM بسیار بسیار بالاتر می برد. حافظه های DDR3 دارای 240 پین می باشند و به همین دلیل به هیچ عنوان با مادر بورد های قبلی Backward Compatibility ندارند و شما در صورت نیاز به استفاده از این نوع حافظه ها باید مادربورد خود را نیز بروز کنید. هر کدام از اسلات های RAM از نوع DDR3 معمولا در مادربوردها براحتی 16 گیگابایت RAM را پشتیبانی می کند که برای یک سیستم خانگی یا بازی بسیار مناسب است. در حال حاظر بازار حافظه های RAM در اختیار حافظه های DDR3 است. 

 

تفاوت انواع RAM های DDR و DDR2 و DDR3

 

چند نکته در خصوص استفاده از حافظه های RAM و Motherboard ها

اگر بخواهیم بصورت عام صحبت کنیم اکثر مادربودرهای امروزی فقط یک نوع RAM را پشتیبانی می کنند. شما به هیچ عنوان نمی توانید بصورت ترکیبی از انواع RAM های SDRAM ، DDR ، DDR2 و DDR3 بر روی یک سیستم بصورت همزمان استفاده کنید و این امر در حالت معمول با توجه به ساختار مادربوردهای امروزی پشتیبانی نمی شود. آنها با هم نمی توانند کار کنندو از طرفی اصلا ساختار سوکت های مشابهی نیز ندارند که بتواند در کنار هم قرارشان داد. نوع درست RAM ای که می توانید بر روی سیستم خود استفاده کنید کاملا به نوع مادربورد شما بستگی دارد نه به سلیقه شما ، بهترین گزینه برای دانستن اینکه چه نوع حافظه ای به درد شما می خورد این است که راهنمای مادربورد خود را مطالعه کنید و ببینید از چه نوع RAM هایی پشتیبانی می کند. از طرفی دیگر سرعت یکی از مهمترین ملاک ها برای RAM ها محسوب می شود. اگر بخواهیم عامیانه صحبت کنیم هر چقدر چرخه حافظه کمتر ( Low Memory Cycle ) ، هر چقدر ساعت حافظه سریعتر ( Memory Clock ) باشد شما سرعت انتقال بیشتری را در RAM تجربه خواهید کرد. در زمان خرید RAM به این نکات که بر روی آن نوشته شده است بیشتر دقت کنید. امیدوارم مورد توجه شما عزیزان قرار گرفته باشد.

Uncategorized

نحوه کار یک مادربرد

 

چطور MotherBoard کار می‌کند؟

سخت افزار

اگر به داخل کامپیوترتان نگاهی بیندازید، یک صفحه بزرگ را می‌بینید که تمام قطعات دیگر به آن متصل است.

MotherBoard یا بورد مادر، قطعه‌ای از کامپیوتر است که تمام اجزای دیگر به آن متصل می‌شوند و از این طریق با پردازشگر ارتباط برقرار می‌کنند و برق مورد نیاز خود را از آن می‌گیرند.

MotherBoard ها از بیست سال پیش تا به حال تغییرات زیادی کرده‌اند. ابتدایی‌ترین نوع آن‌ها تنها دارای یک پردازشگر و چند ورودی ساده بود. فلاپی دیسک نیز از این طریق به MotherBoard متصل می‌‌شد.

امروزه MotherBoard ها دارای قابلیت‌های پیش ساخته زیادی هستند. در اینجا به چگونگی کار MotherBoard می‌پردازیم.

<!– wp:imaسخت افزارge –>

اساساً MotherBoard محل نسب پردازشگر است و با داشتن ورودی‌ها به باقی سخت افزار‌ها این اجازه را می‌دهد که به پردازشگر متصل شوند.

نظم و محل قرار دادن این ورودی‌ها و درگاه‌ها FormFactor نام دارد. این نظم تمام MotherBoard ها را در قالب یک استاندارد نگاه می‌دارد. FormFactor شامل بخش‌های مختلف است. این که چه نوع پردازشگر (CPU) برای کدام نوع MotherBoard  است، جزء اصلی این استاندارد است. Chipset (مجموعه تراشه) یکی از قسمت‌های مهم MotherBoard است و از دو «پل» به نام‌های NorthBridge و SouthBridge تشکیل می‌شود. این دو قسمت پردازشگر را به قسمت‌های دیگر کامپیوتر متصل می‌کند و جزء این استاندارد است.

دیگر اجزای این استاندارد تنظیم کننده ورودی و خروجی (BIOS:Basic Input/Output System) است که  سخت‌افزار کامپیوتر سخت افزاررا چک می‌کند و هربار که کامپیوتر روشن می‌شود یک تست قطعات به نام POST را اجرا می‌کند. باطری سخت افزاری کامپیوتر نیز تحت این استاندارد معین می‌شود.

 

ورودی‌ها و درگاه‌های MotherBoard عبارتند از:

• (Peripheral Component Interconnect (PCI:

کارت‌هایی مثل کارت گرافیک و صدا و یا کارت شبکه را در بر می‌گیرد.

• (Accelerated Graphics Port (AGP:

نوع AGP کارت گرافیک‌ها را متصل می‌کند.


• (Integrated Drive Electronics (IDE:

مخصوص هارد دیسک‌ها و سخت افزار ذخیره مثل دیسک درایوها است.

• USB و FireWire:

یا بر روی خود MotherBoard وجود دارد و یا باید یک کارت مجزا برای بهره‌مندی از آن به کامپیوتر اضافه کرد.

• MemorySlot:

درگاه حافظه‌های کامپیوتر است.

MotherBoard‌های جدید دارای تکنولوژی‌هایی مثل RAID هستند. RAID یا Redundant Array of Independent Drives به کامپیوتر این قابلیت را می‌دهد که تمام درایو‌ها را به عنوان یک درایو و دیسک ذخیره بشناسد.

سری سوزن‌های پردازشگر به PGA معروف است. در گذشته تمام MotherBoardها و پردازشگرها دارای استاندارد یکسانی بودند. به این معنی که هر پردازشگری به هر MotherBoard متصل می‌شد. ولی امروزه  دو سازنده اصلی پردازشگرهای کامپیوتر، Intel و AMD هر کدام استاندارد مخصوص خود را ایجاد کرده‌اند.

معروفترین این استانداردها عبارتند از:

• Socket478: پردازشگرهای اینتل و سلرون قدیمی
• Socket754: برای پردازشگر‌های AMD Sempron و Athlon AMD
• Socket939: برای پردازشگر‌های جدیدتر AMD Athlon
• SockerAM2: سری جدید AMD Athlon را پشتیبانی می‌کند

پردازشگر‌های جدید اینتل دارای PGA نسیتند. به این معنی که سوزن‌ها روی خود MotherBoard وجود دارند. این استاندارد به(LGA(Land Grid Array معروف است. در قدم بعدی پردازشگر با سخت افزار دیگر ارتباط برقرار می‌کند. در ادامه به چگونگی کار Chipset (مجموعه تراشه) با پردازشگر می‌‍پردازیم.

همان طور که پیش تر گفتیم دو نوع مجموعه تراشه عبارتند از SouthBridge و NorthBridge. تمام قطعات باید از طریق این دو قطعه با پردازشگر ارتباط برقرار کنند.

NorthBridge از طریق مسیر جلویی (Front Side Bus) به پردازشگر متصل می‌شود و دارای یک کنترل کننده حافظه(Memory Controller) است که به پردازشگر قابلیت دسترسی سریع به حافظه را می‌دهد. NorthBridge با AGP و همچنین حافظهسخت افزار ارتباط برقرار می‌کند.

SouthBridge سرعت کمتری دارد و اطلاعات در مرحله آخر به آن می‌رسند. USB، PCI و IDE از طریق آن به پردازشگر دسترسی پیدا می‌کنند.

همانند ورودی پردازشگر، مجموعه تراشه نیز باید مناسب پردازشگر باشد. مجموعه تراشه از اجزای غیر قابل تعویض MotherBoard است.

گذرگاه‌ها(BUS) وسایل ارتباط بین بخش‌های مختلف MotherBoard هستند. هرچه سرعت انتقال اطلاعات از این گذرگاه‌ها بیشتر باشد، در نتیجه سرعت کار تمام سخت افزارها بیشتر خواهد بود. سرعت گذرگاه با مگاهرتز سنجیده می‌شود.

سرعت گذرگاه معمولاً سرعت گذرگاه جلوی کامپیوتر را مشخص می‌کند. این گذرگاه پردازشگر را به NorthBridge متصل می‌کند. سرعت FSB از 66مگاهرتز تا 800مگاهرتز تغییر می‌کند. FSB در سرعت کامپیوتر تأثیر زیادی دارد.

گذرگاه‌های دیگر MotherBoard عبارتند از:

• گذرگاه عقب BackSide Bus پردازشگر را به CacheL2 متصل می‌کند.
• گذرگاه حافظه  (MemoryBus) ؛ SouthBridge را به حافظه متصل می‌کند.
• گذرگاه IDE ،SouthBridge را به هارد دیسک متصل می‌کند.
• گذرگاه PCI  و AGP نیز از انواع دیگر گذرگاه‌ها هستند که کارت گرافیک و ورودی PCI را به SouthBridge و حافظه متصل می‌کنند.

Uncategorized

بررسی کارت گرافیک Asus ROG Strix RTX 2080 OC 8GB GDDR6

بررسی کارت گرافیک Asus ROG Strix RTX 2080 OC 8GB GDDR6

بررسی کارت گرافیک Asus ROG Strix RTX 2080 OC 8GB GDDR6

چند هفته ای است که شرکت انویدیا کارتهای گرافیک High End سری 2000 خود را معرفی و آنها را روانه بازارهای جهانی کرده است. این سری از کارتهای گرافیک که با پیشوند RTX همراه هستند، در حال حاضر شامل مدلهای 2070، 2080، و 2080Ti می شوند. این کارتها تقریبا 50 درصد نسبت به نسل پیش از خود قوی تر هستند و از لحاظ فنی امکانات ویژه ای دارند که در آینده قرار است برای استفاده از این امکانات بازی هایی طراحی و ساخته شوند. فقدان معنا دار بازی هایی که بتوان با استفاده از این کارتهای گرافیک، فن آوری های جدید انویدیا را تجربه کرد، باعث شد تا پس از بررسی های اولیه، سهام انویدیا سقوط کند. اما این کارتها عملا کارت گرافیک های آینده هستند، البته آینده نزدیک! کاربرانی که بتوانند آنها را تهیه کنند، خود را در برابر پیشرفت های نرم افزاری در بازی های آینده بیمه می کنند.

در حال حاضر انویدیا با عرضه کردن تنها سه عدد کارت گرافیک High End، بخش بالا دستی بازار را هدف قرار داده است. این سه کارت گرافیک، با قیمت های بالای 500 دلار، تنها برای بخش محدودی از کاربران که توانایی خرید آنها را دارند جذابیت دارد و بخش عمده بازار، در دستان کاربرانی است که شاید 2050 و 2060 نهایت توان خریدشان باشد.

معماری Turing

چیپ گرافیکی TU104 بر پایه معماری 12nm FinFET+ ساخت شرکت TSMC است که در کارت گرافیک 2080 به کار رفته است. این چیپ 13.6 میلیارد ترانزیستور در خود جای داده است. در نسل جدید کارتهای گرافیک انودیا، هسته های مختلفی با عملکرد های متفاوت در کنار هم جای گرفته اند. کارت گرافیک 2080 مجهز به 2944 هسته سایه زن یا Shaders، تعداد 368 هسته Tensor، تعداد 46 هسته RT، و 64 واحد ROP می باشد که همه به 8 گیگابایت حافظه گرافیکی از نوع GDDR6 متصل شده اند.

اگر به طور خلاصه بیان کنیم، کارتهای گرافیک RTX به غیر از قدرت بیشتر نسبت به نسل پیش از خود، مجهز به فن آور Ray Tracing و هوش مصنوعی است که در آینده در بازی ها شاهد کاربرد آن خواهید بود. برای بررسی تخصصی معماری Turing می توانید به مقاله تحلیل تخصصی کارت گرافیک های NVIDIA GeForce RTX 20 و ویژگی های حیرت انگیز کارت گرافیک های انویدیا مراجعه نمایید.

شرکت ایسوس از جمله پیشتازان تولید و عرضه کارت های گرافیک حرفه ای شرکت NVidia به شمار می رود که دیر زمانی است به لطف فن آوری Auto-Extreme کلیه مراحل تولید و اسمبل کارت های گرافیک خود را توسط ربات های تمام اتوماتیک بدون دخالت دست انسان انجام می دهد. این فن آوری انحصاری سبب اطمینان خاطر خریداران نسبت به دوام، کارایی بالا، و ثبات بی نظیر در عملکرد کارت های گرافیک ایسوس شده است. طراحی خوب نقطه ی قوت محصولات ایسوس است که این طراحی برای کارتهای گرافیک، شامل بدنه، نورپردازی، کولینگ، فن، و امکانات جانبی می شود که همواره به صورتی حرفه ای و متناسب با نیاز کاربران انجام پذیرفته است. خانواده کارتهای گرافیک Strix ایسوس از ویژگی عملکرد بدون فن در دمای زیر 55 درجه سانتیگراد بهره می برند که به کاربر امکان استفاده از کامپیوتر در سکوت کامل را می دهد. همچنین مصرف بهینه، امکانات نورپردازی RGB از دیگر ویژگی های برجسته این خانواده به شمار می رود.

امروز به بررسی کارت گرافیک Asus ROG Strix RTX 2080 OC edition 8GB GDDR6 می پردازیم، که از جمله جدیدترین کارتهای بازار است که به جمع دوست داشتنی خانواده کارتهای گرافیک استریکس ایسوس پیوسته است. این کارت به قیمت 870 دلار در بازار های جهانی، و در ایران احتمالا قیمتی بین 13.5 تا 14.5 میلیون تومان خواهد داشت. طبق مشخصات GPU این کارت که در جدول فوق نمایان است، به صورت اورکلاک شده، تقریبا با 60 مگاهرتز افزایش فرکانس GPU نسبت به مدل رفرنس عرضه می شود.

بسته بندی

جهبه کارت Asus ROG Strix RTX 2080 OC 8GB GDDR6 تقریبا مشابه جعبه کارتهای گرافیک استریکس نسل پیشین است با این تفاوت که پشت و روی کارتن مشخصات اصلی گرافیک های RTX، شامل 8 گیگابایت حافظه رم، پشتیبانی از DX12، و دستگاه های واقعیت مجازی یا VR نوشته شده است. در پشت جعبه، امکانات نور پردازی Aura Sync، استفاده از فنهای Axial-tech مجهز به استاندارد صنعتی IP5X، حالت فنلس که در دمای زیر 55 درجه فعال می شود، خنک کننده مجهز به فن آوری Max contact ایسوس از جمله مهمترین ویژگی های اشاره شده برای این کارت می باشد. درون جعبه، یک عدد دی وی دی درایور، دفترچه و یک عدد بست چسبی کابل قرار دارد.

ساختار و طراحی محصول

ابعاد این کارت گرافیک برابر 30 در 13 در 5.4 سانتیمتر می باشد. بدنه ی پلاستیکی آن کیفیتی خوب و با دوام دارد. طراحی کلی آن به مانند دیگر کارتهای گرافیک سری Strix ایسوس است و حس کیفیت خوب را به کاربر منتقل می نماید. در اطراف فن ها، لبه ی کارت، و پشت بک پلیت نشان Republic Of Gamer مجهز به LED های RGB هستند که به وسیله نرم افزار Aura قابل برنامه ریزی برای افکت های نوری مختلف می باشند.

خروجی های تصویری این کارت شامل یک جفت Display Port 1.4، یک جفت HDMI 2.0b و یک کانکتور USB Type C می شود. این گرافیک از حداکثر دقت 8K یا 7680 در 4320 پشتیبانی می کند. همانطور که مشاهده می کنید ایسوس برای تطابق براکت کارت گرافیک با پشت کیس، آن را مشکی مات رنگ آمیزی کرده است تا همخوانی کاملی حتی از پشت، با کیس های مشکی داشته باشد.

زینت بخش پشت کارت، یک بک پلیت با کیفیت فلزی است که با لیزر حکاکی شده است. آرم ROG بر روی آن دارای بکلایت RGB است. این بک پلیت تفاوتی با نسل های پیشین دارد که جلوتر به آن اشاره خواهیم کرد. یک دکمه مخصوص روشن و خاموش کردن نورافشانی کارت گرافیک بر روی لبه بک پلیت به رنگ سفید نیز قرار دارد.

در انتهای کارت گرافیک، ایسوس دو عدد کانکتور PWM/DC برای فن با قابلیت کنترل توسط کارت گرافیک قرار داده است. اغلب مادربرد ها فن های کیس را بر اساس میزان حرارت پردازنده کنترل می کنند. این موضوع باعث می شود در صورتی که کارت گرافیک نیاز به خنک سازی داشت، نتواند به موقع به گردش هوای مناسب با میزان لود خود دست پیدا کند. فن آوری ASUS Fan Connect II این امکان را به کاربر می دهد که با اختصاص دو فن برای کارت گرافیک، در صورت فشار زیاد، نسبت به خنک سازی سریع آن اقدام شود. در کنار این دو کانکتور فن، یک خروجی RGB برای رشته های RGB نیز به چشم می  خورد. با داشتن این کارت می توانید یک شاخه RGB به سیستم خود اضافه کنید که توسط کارت گرافیک کنترل می شود.

نیروی برق کارت گرافیک از طریق 2 کانکتور 8 پین تامین می شود. حداقل پاور پیشنهادی برای تغذیه این کارت گرافیک می بایستی 650 تا 750 وات خروجی واقعی داشته باشد. بهینه ترین حالت ممکن استفاده از یک پاور 850 واتی است. بر روی لبه کارت گرافیک یک بخش باریک به نام Republic of Gamers نمایان است که توسط نور پس زمینه ی RGB روشن می شود.

سخت افزار

با برداشتن اجزای کارت گرافیک به مدار چاپی آن می رسیم. ایسوس برای رگلاسیون برق ورودی کارت گرافیک از مدار 2+10 فازی با طراحی اختصاصی Super Alloy Power (SAP) II استفاده کرده است. در فن آوری SAP II ایسوس همچنین از خازن های با کیفیت با 90 هزار ساعت عمر بیشتر نسبت به خازن های مدل رفرنس استفاده کرده است.

تعداد 8 عدد معادل 8 گیگابایت چیپ های حافظه GDDR6 ساخت شرکت Micron با پارت نامبر D9WCW دور تا دور هسته TU104 را فراگرفته است.

در لبه ی مدار چاپی بالا حافظه ها یک مایکرو سوییچ ریز برای استفاده از بایوس دوگانه کارت قراردارد. ایسوس به لطف این سوییچ از دو حالت Quite Mode و Performance Mode در بایوس بهره می برد که در صورت استفاده از حالت Quite Mode می توانید از امکان عملکرد بدون فن 0dB در دما های پایین استفاده کنید. در حالت Performance Mode فنهای کارت گرافیک دائم در حال گردش می مانند تا حداکثر توانایی را به کارت گرافیک بدهند.

در لبه ی کنار ورودی 8 پین، یک جایگاه تست ولتاژ دستی وجود دارد در صورتی که قصد اورکلاک Extreme داشته باشید از این بخش قطعا مستفیض خواهید شد. در بالای هر ورودی 8 پین دو LED نمایشگر سلامت ولتاژ ورودی قرار دارد، رنگ سفید به معنای ولتاژ مناسب و اتصال صحیح است و رنگ قرمز در صورت وجود مشکل روشن خواهد شد.

خنک کننده

سیستم کولینگ این کارت گرافیک از چندین بخش مجزا تشکیل شده است که تک تک آنها نقش موثری در خنک سازی اجزای کارت گرافیک دارند. کارتهای RTX قدرت اورکلاک اتوماتیک بالایی دارند و هرچه سیستم کولینگ عملکرد بهتری از خود نشان دهد، اتوماتیک اوج فرکانس GPU افزایش خواهد یافت.

سینک خنک کننده غولپیکر این کارت گرافیک تا 2.7 اسلات فضا را اشغال می کند. شش لوله ی انتقال حرارت مسی با روکشی از نیکل در تماس با بخش های حیاتی شامل GPU و VRAM قرار دارد. فن آوری Max Contact به کار رفته در طراحی این سینک بزرگ حداکثر تماس را با اجزای داغ کارت برقرار می کند. ایسوس سطح این کولر را 20 درصد نسبت به نسل پیشین افزایش داده است. همچنین بخش های خنک کننده نیز بهینه تر شده اند.

سه فن با استاندارد صنعتی IP5X ضد گرد و غبار وظیفه ی خنک سازی برج های این کولر را بر عهده دارند. حالت خاموشی این فنها در مدتی که کارت گرافیک زیر 55 درجه دما دارد فعال می شود. یک تفاوت خاص این فنها با فنهای نسل های گذشته استفاده از یک حلقه به دور پروانه است تا احتمال شکستن پره ها از بین برود. ایسوس این فنها را Axial-tech نامیده است.

در نسل های پیشین بک پلیت های مورد استفاده در گرافیک از داخل دارای یک روکش مشمایی بود که عملا گرما را بین خود و مدار چاپی نگه میداشت، و عملا آن انتظاری که از بک پلیت به عنوان عنصر خنک کننده می رفت، در عمل آنچنان توانا نبود، به همین دلیل در این نسل، ایسوس آن روکش مشمایی را حذف کرده است تا بخش فلزی، بدون تماس با سطح PCB بتواند به سان یک سینک خنک کننده عمل کند.

ایسوس سرتاسر کارت گرافیک را با یک شاسی تمام فلزی مشکی پوشانده است. این شاسی که در نقش سینک خنک کننده حافظه های گرافیک را خنک می کند و در نقش یک استحکام بخش، از خم شدن PCB گرافیک جلوگیری می کند. در مجموع نمره ایسوس در طراحی اجزای خنک کننده این کارت، بیست است.

سیستم تست

پردازنده Intel Core i7 7700K

یکی از بهترین گزینه ها برای انجام تست ها و بازی ها این پردازنده است. از ویژگی های این پردازنده می توان به معماری ساخت 14 نانومتری، 4 هسته و 8 رشته موازی، فرکانس کاری 4.2 گیگاهرتز و مقدار 8 مگابایت برای کش اشاره کرد. عملکرد بی نظیر این پردازنده آدرنالین خون کاربر را به بالاترین حد خود می رساند.

مادربرد MSI Z270 GAMING M5

مادربرد گیمینگ از ام اس آی با کیفیت ساخت بالا و امکانات عالی برای راه اندازی یک سیستم گیم قدرتمند. استفاده از سوکت 1151 و چیپ ست Z270 به همراه فرکانس حافظه 4133 مگاهرتز در حالت اورکلاک، سینک های حرارتی کارآمد، وجود خروجی ها و ورودی های کامل، نرم افزارهای جانبی کامل برای مدیریت بهتر سیستم، نورپردازی زیبا، قابلیت اورکلاک بالا و دریافت بیش از 20 جایزه و نشان برتر تنها بخشی از ویژگی های این مادربرد است.

حافظه  G.SKILL TRIDENT Z 3600 CL 16 2X8G

این سری از حافظه های جی اسکیل برای دست یابی به فرکانس بالا بهینه شده است. کیت مورد استفاده 2 ماژول 8 گیگابایتی DDR4 است که با فعال کردن XMP از حداکثر فرکانس کاری 3600 مگاهرتز با زمان تاخیر CL16 بهره می برد. این ماژول ها از جی اسکیل تایوان به دست وب سایت سخت افزار مگ رسیده است.

درایو ذخیره سازی  PLEXTOR M8PE M.2 NVME 256G

اس اس دی مورد استفاده PLEXTOR M8PE 256G با سرعت بسیار بالا به پروتکل  NVME 1.2 مجهز است و از طریق رابط PCIe Gen.3 x4 به درگاه M.2 متصل می شود. استفاده از فناوری DRAM Cache Buffer، و موتور تصحیح خطای ECC از جمله امکانات آن به حساب می آید. این حافظه دارای سرعت نوشتن 900 مگابایت در ثانیه و سرعت خواندن 2000 مگابایت در ثانیه است. اس اس دی مورد نظر توسط شرکت پلکستور برای سیستم تست دفتر مجله سخت افزار ارسال شده است.

درایو ذخیره سازی  SAMSUNG 860 EVO 250G

اس اس دی مورد استفاده برای تست درگاه  SATA III، آخرین نسل از درایو های خانواده EVO سامسونگ است که به لطف کنترلر قدرتمند MJX، و حافظه های 3D TLC NAND، و کش DDR4، حداکثر سرعت خواندن 550MBps و حداکثر سرعت نوشتار 520MBps را در اختیار سیستم قرار می دهد. ناگفته نماند سرعت خواندن و نوشتن اتفاقی بر روی این درایو به ترتیب 98K IOPS و 90K IOPS می باشد.

خنک کننده   GREEN GLACIER 360-EVO

این قویترین واتر کولر شرکت پردیس صنعت سیاره سبز (گرین) است که در حال حاضر از پر فروش ترین واتر کولر های بازار ایران به شمار می رود. از جمله ویژگی های این خنک کننده می توان به استفاده از رادیاتور 360 میلیمتری آلومینیومی، استفاده از سه فن 12 میلیمتری کم صدا مجهز به LED های قرمز با طول عمر 100 هزار ساعت، واتر پمپ بلبرینگ سرامیکی قدرتمند بی صدا با طول عمر 80 هزار ساعت، واتر بلاک کاملا مسی مجهز به نمایشگر نشان دهند دمای کولانت و دور پمپ اشاره کرد. این رادیاتور برای تست توسط دفتر گرین در اختیار ما قرار داده شده است که تشکر ویژه داریم.

منبع تغذیه GREEN GP850B-OCPT

نسل جدید پاور های پلاتینیومی خانواده Overclocking Evo شرکت گرین است. این پاور از یک ریل پرقدرت 12 ولت 70 آمپری بهره می برد، که به لطف مبدل‌ DC-DC برای ایجاد ولتاژ شاخه‌های +5V و +3.3V در بخش ثانویه، باعث تثبیت هر چه بیشتر ولتاژ شاخه‌های خروجی در این پاور می شود. امکان تحقق عملی Zero Voltage Switching در بخش ورودی این پاور به کمک توپولوژی Half-Bridge در کنار مبدل LLC Resonant  ایجاد شده است تا حامل‌های EMI، RF و تلفات سوئیچینگ در ورودی کاهش یافته و بازدهی مصرف انرژی افزایش یابد. حالت Fan-Less بودن و استفاده از قطعات صنعتی برای افزایش طول عمر، فن خنک کننده با عملکرد بهینه و نویز بسیار کم از دیگر امکانات آن به شمار می رود. این پاور با 10 سال گارانتی، توسط شرکت گرین برای سیستم تست در اختیار ما قرار داده شده است.

خمیر سیلیکون گرین  GREEN GT-4 PREMIUM

برای تست پردازنده از خمیر سیلیکن جدید گرین GT-4 Premium استفاده کردیم. این خمیر سیلیکن با ضریب انتقال حرارت 5.0W/m.K، قابلیت استفاده در پردازنده و کارت گرافیک را در دامنه دمایی منفی 40 تا 240 درجه سانتی گراد، داراست. شرکت گرین با  فرمولاسیون جدید و استفاده از مواد با کیفیت این خمیر سیلیکن را برای استفاده های حرفه ای تولید کرده، و آن را در اختیار آزمایشگاه تست مجله سخت افزار قرار داده است که سپاسگذاریم.

عملکرد

کارت گرافیک Asus ROG Strix RTX 2080 OC 8GB GDDR6 به کمک نرم افزار Asus GPU Tweak II دارای سه پروفایل Silent، Gaming و OC می باشد. فرکانس حافظه در تمام حالات برابر 7000MHz یا 14Gbps است.

در حالت Silent، با کاهش 30 مگاهرتزی فرکانس GPU، عملکرد کارت کاهش میابد و چنانچه در تصویر مشاهده می فرمایید حداکثر GPU Clock در حالت Boost برابر 1830 مگاهرتز تنظیم می شود. البته این میزان همچنان از فرکانس پایه مدل رفرنس Founders Edition 2080 حدود 30 مگاهرتز بیشتر است.

در حالت Gaming، حداکثر فرکانس GPU کارت برابر 1860 مگاهرتز در حالت Boost قرار می گیرد.

در حالت OC، حداکثر فرکانس GPU این کارت گرافیک برابر 1890 مگاهرتز در حالت Boost ست می شود. این میزان افزایش تقریبا 90 مگاهرتز بیش از حداکثر فرکانس 2080 Founders Edition است.

در کلیه تست های ما، مبنای امتیازات پیش فرض کارت گرافیک، پروفایل OC بود، و در همین پروفایل پس تز تست ها و بنچ مارکها، نتایج فرکانسی و دمایی فوق بدست آمد. همانطور که مشاهده می کنید، حداکثر دمای GPU در طول تست ها با پروفایل OC برابر 82 درجه سانتیگراد بود که همچنان از حداکثر دمای 88 درجه قابل تحمل فاصله دارد. البته ما انتظار دمای بهتری را از این کارت داشتیم. حداکثر فرکانس کاری لحظه ای GPU به میزان 2025MHz نیز رسیده است که یک شاهکار به شمار می آید. به دلیل داشتن خنک کننده قدرتمند GPU 2080 توانست تا این حد از حداکثر فرکانس لحظه ای را ثبت کند. حال به سراغ اورکلاک می رویم.

در ابتدای امر، ما نیز دست به کار شده، و فرکانس GPU را کمی بیشتر افزایش دادیم تا پس از افزایش 100 مگاهرتزی، با موفقیت به مرز 1960MHz برای حداکثر فرکانس GPU رسیدیم. سپس به سراغ فرکانس حافظه رفته و آن را 625 مگاهرتز افزایش دادیم تا به سرعت 15250Gbps رسیدیم. حال کلیه تست ها را مجدد تکرار کرده و به ثبت دما پرداختیم.

همانطور که در تصویر مشاهده می کنید، علیرغم افزایش فرکانس پایه به 1960 مگاهرتز، فرکانس لحظه ای بیش از 2025 مگاهرتز ثبت نشد. اما افزایش 625 مگاهرتزی حافظه نتایج خوبی در بر داشت. حداکثر دمای GPU برای این سطح از اورکلاک 83 درجه ثبت شده است. حال کلیه تست ها را در این میزان از اورکلاک تست مجدد گرفته و آنها را ثبت می کنیم.

حداکثر امتیاز فوق العاده 7176 در نرم افزار Unigine Superposition به این کارت گرافیک، البته در حالت اورکلاک شده، اختصاص یافت.

کلیه بازی ها را در دقت Full HD تست و نتایج را در جدول فوق ثبت کردیم. تقریبا همه ی آنها – در سنگین ترین جزییات و بالاترین حد از قدرت گرافیکی، بالای 110 فریم خروجی داشتند. بی شک می توان گفت 2080 برای دقت F.HD دقیقا Overkill به حساب می آید. این کارت گرافیک به راحتی هر عنوان بازی را در 4K می تواند با بالاترین جزییات نمایش دهد.

تست 3DMark Time Spy نیز قدرت بالای این کارت رادر حالت اورکلاک به نمایش گذاشت صدر جدول از آن 2080 شد. همانطور که مشاهده می کنید، این کارت چه در حالت پایه و چه در حالت اورکلاک، قدرتمند تر از GTX1080Ti عمل می کند.

نتیجه گیری

کارت گرافیک Asus ROG Strix RTX 2080 OC 8GB GDDR6 اولین کارت گرافیکی RTX2080 است که در لابراتوار سخت افزار تست شد. این کارت گرافیک، بسیار خوش ساخت از بهترین قطعات با کیفیت تولید شده است و به واقع حس High End بودن را منتقل می کند. نورپردازی RGB این کارت می توانست بهتر باشد، شاید طراحی ایسوس برای نورپردازی RGB کارت تکراری به نظر آید، اگر آرم GeForce RTX روی کارت نورپردازی داشت شاید نمای کارت گرافیک بسیار جذابتر می نمود. اما  عملکرد بی صدا، فن های ضد گرد و غبار، و طراحی کلاسیک، این کارت گرافیک را به آرزوی هر کاربری تبدیل کرده است. متاسفانه قیمت های کارتهای گرافیک RTX بسیار بالاست و هر کاربری توانایی خرید آنها را ندارد. اگر می توانید بیش از 13 میلیون تومان بابت یک کارت گرافیک هزینه کنید، پیشنهاد ما Asus ROG Strix RTX 2080 OC 8GB GDDR6 است.

در مجموع سایت سخت افزار، با توجه به عملکرد خوب این کارت در تست ها، طراحی مناسب و فن آوری های خاص به کار رفته در آن، این کارت گرافیک را به کاربران و گیمر هایی که تمکن مالی دارند پیشنهاد می کند و به آن نشان منتخب سردبیر سایت سخت افزار را اعطا می نماید.

Uncategorized

حافظه یا RAM چیست؟

حافظه یا RAM چیست؟


رم ها در کامپیوتر، اطلاعات را به صورت موقت ذخیره می‌کنند که این کار باعث بهبود کارایی سیستم می‌شود به عبارتی اطلاعات را برای CPU نگهداری می‌کنند البته CPU‌ها نیز دارای RAM هستند. کش پردازنده اطلاعات را به واسطه کش دریافت و ارسال می‌کند و کش، اطلاعات را برای RAM‌ها می‌فرستد. رم ها دارای مدل‌های مختلفی هستند.

SD RAM – DDR SD RAM – DDR2 SD RAM – DDR3 SD RAM

انتخاب سرور و استوریج

SD RAM

انتخاب سرور و استوریج

SD DDR3 RAM

انتخاب سرور و استوریج

SD DDR2 RAM

انتخاب سرور و استوریج

SD DDR RAM

انتخاب سرور و استوریج

SD DDR4 RAM

تعادل صحیح بین توان پردازشی و مصرف حافظه بستگی به نوع برنامه‌هایی که کاربر اجرا می کند و میزان بار (Load) آن‌ها دارد. حافظه‌های ECC متداول‌ترین نوع حافظه‌هایی هستند که می‌توان در سرورها یافت. این نوع حافظه از یک مدار الکترونیکی مخصوص درون تراشه استفاده می کند که قادر به کشف و تصحیح خطاهای تک بیتی حین محاسبات، بدون متوقف ساختن (Halt) سیستم است. سرورهای رده Value معمولاً حداکثر 4 گیگا‌بایت حافظه را پشتیبانی می‌کنند در حالی که سرورهای قوی‌تر همراه 1 الی 2 گیگا‌بایت رم ارایه می‌شوند که قابلیت افزایش تا 32 گیگا‌بایت را دارند.

انتخاب سرور و استوریج

Uncategorized

پردازنده یا CPU چیست؟

پردازنده یا CPU چیست؟

cpu، پردازنده چیست
CPU یا Central Processing Unit 
به معنای واحد پردازش مرکزی است که پردازنده هم نامیده می‌شود و  معیار سنجش سرعت آن MHZ است. هر بیت دارای مقدار صفر و یا یک است. این بیت‌ها توسط CPU محاسبه می‌شوند در پردازنده‌های 32 بیتی میزان محاسبه برابر با 4,294,967,295 است در حالی که در پردازنده های 64 بیتی این مقدار برابر با 18,446,744,073,709,551,615 است.

SMP یا Symmetric Multi Processing روشی است که چندین CPU به صورت جداگانه اما با یکدیگر بر روی یک مادر بورد کار می‌کنند و سیستم عامل از هر دوی آن‌ها به صورت یکسان استفاده می‌کند. دو شرکت AMD و Intel این روش را پشتیانی می‌کنند البته سیستم عامل و نرم افزار مورد استفاده نیز باید SMP را پشتیبانی کنند. پردازنده‌های Hyper Threading شرکت Intel از این تکنولوژی پشتیبانی می‌کنند. هر CPU در یک زمان فقط می‌تواند یک پردازش را انجام دهد این در صورتی است که شاید این پردازش از تمام توان CPU استفاده نکند و ما بقی آن بدون استفاده می‌ماند که این تکنولوژی این مشکل را برطرف می‌کند.
Quick Path Interconnect پهنای باند در CPU‌ها را با FSB نشان می‌دهند که این تکنولوژی در نسل‌های بعدی پردازنده، به QPI تبدیل شده و به سرعتی معادل 6 گیگا ترنسپرت در ثانیه و بالاتر رسیده است.

VRM قطعه‌ای است که میزان ولتاژ CPU را کنترل می کند و باعث می شود که حرارت CPU قابل کنترل باشد.

سرورهای مناسب برای کسب‌وکارهای متوسط و کوچک معمولاً از سیستم‌ عامل ویندوز و پردازنده‌های 64 بیتی AMD و یا اینتل استفاده می‌کنند. بسیاری از سازمان‌هایی که کار و مأموریت حساسی دارند از سرورهایی استفاده می کنند که با سیستم‌ عامل یونیکس کار می‌کنند و متکی بر پردازنده‌های 64 بیتی مانند AMD Opteron ،Intel Itanium و یا پردازنده‌های RISC ساخت IBM ،HP، سان و دیگران هستند. پردازنده‌های 64 بیتی می‌توانند مقدار زیادی از حافظه را آدرس‌ دهی‌کنند و بازده و سرعت بسیار بالایی دارند.
زئون یا Xeon نامی است که اینتل بر روی CPU های مخصوص به سرور گذاشته که این CPU ها از توانمندی بالاتری نسبت به نمونه های معمولی خود برخوردار است که اولین CPU Xeon در سال 1998 به بازار عرضه شد. پردازنده‌های Xeon با بهره‌‌گیری از فناوری Intel Hyper-Threading که اجازه می‌دهد یک تراشه هم زمان دو Thread را (هر Thread مجموعه‌ای از دستورالعمل‌های زبان ماشین است) با هم اجرا کند، راندمان بهتری ارایه می‌کنند.

وقتی سراغ پردازش 64 بیتی می‌رویم، AMD Opteron و Intel Itanium مطرح می‌شوند. پردازنده‌های Opteron براساس معماری کنونی x86 ساخته شده‌اند و به طور ذاتی هم برنامه‌های نرم‌ افزاری 32 بیتی و هم برنامه‌های 64 بیتی را پشتیبانی می‌کنند.

cpu، پردازنده چیست

پردازنده ایتانیوم براساس معماری IA-65 طراحی شده و از قابلیت‌های فناوری EPIC ابداع شده توسط اینتل پشتیبانی می‌کند. EPIC مخفف عبارت Instraction Conlputing Explicitly Parallel ترجمه تحت‌اللفظی آن عبارت است از “دستورالعمل محاسباتی صریحاً موازی”. این قابلیت امکان اجرای حداکثر 6 دستورالعمل را به صورت هم زمان به تراشه می‌دهد. تراشه‌های ایتانیوم به طور ذاتی از برنامه‌های 32 بیتی پشتیبانی نمی‌کنند اما می‌توانند آن‌ها را با استفاده از حالت (Emulation یا تقلید) اجرا کنند.

یک سرور مناسب برای کاربردهای عمومی قیمتی حدود 3 هزار دلار دارد و قاعدتاً باید شامل یک پردازنده 2 تا 2/3 گیگا هرتزی از نوع AMD Athlon MP یا Intel Xeon و یک پردازنده کمکی دوم باشد. اگر AMD انتخاب می‌کنید، خوب است که دنبال یک سرور با پردازنده سریع‌تر نوع Opteron باشید که به وفور در بازار یافت می‌شود و قیمت مناسبی هم دارد.

Uncategorized

اینتل هم رسماً از مودم 5G خود رونمایی کرد

اینتل هم رسماً از مودم 5G خود رونمایی کرد

تکنولوژی 5G به آرامی در حال وارد شدن به دنیای تکنولوژی از هر دو سمت است؛ هم شبکه‌های مخابراتی و هم سازندگان گوشی‌های هوشمند در حال توسعه محصولات وخود و استفاده از این فناوری برای به ارمغان آوردن بالاترین حد سرعت برای کاربران هستند. برای آنکه پیشرفت این موضوع واضح‌تر شود، اینتل امروز از مودم XMM 8160 5G خود رونمایی کرد. اصلی‌ترین رقیب این کمپانی یعنی کوالکام بیشتر از 2 سال است که مودم 5جی خود را معرفی کرده اما تا سال آینده خبری از استفاده از مودم در محصولات کاربران نیست.

جای تعجب نیست که مودم اینتل هم قرار نیست زودتر از کوالکام در محصولات استفاده شود. کمپانی سازنده اعلام کرده که انتظار می‌رود مودم‌های 5G در نیمه دوم سال 2019 در اختیار سازندگان گوشی‌های هوشمند قرار بگیرد و این محصولات احتمالاً در اوایل سال 2020 روانه بازار خواهند شد. تا اینجای کار می‌دانیم که به زودی قرار نیست مودم‌های 5جی را در گوشی‌ها ببینم، اما بد نیست بدانیم که محصول جدید اینتل چه حرف‌های برای گفتن دارد.

مودم XMM 8160 5G اینتل

سخت افزار

اولین نکته و شاید اصلی‌ترین نکته در خصوص مودم XMM 8160 اینست که نه تنها از اتصال 5G برخوردار است، بلکه از تکنولوژی‌های قدیمی‌تر مانند 4G، 3G و حتی 2G  نیز پشتیبانی می‌کند. این یعنی مودم جدید دارای 2 اتصال یکی 5جی و یکی قدیمی‌تر است و سازندگان موبایل نیاز به استفاده از مودم دیگر ندارند، در نتیجه بخش مودم فضای کمتری اشغال خواهد کرد و سازندگان می‌تواند فضای بیشتری برای باتری گوشی بدهد. علاوه‌براین این امکان را برای دستگاه‌های کوچکتر نیز فراهم می‌کند تا از مودم 5G استفاده کنند. بدون شک این یکی از مهمترین مزایای اینترنت 5G است، چرا که می‌تواند دنیای اینترنت را با سرعت بالا در اختیار کاربران قرار دهد.

مودم 5G اینتل علاوه‌بر کاهش اندازه دارای حداکثر سرعت 6 گیگابایت در ثانیه خواهد بود که آن را 3 تا 6 برابر سریع‌تر از آخرین مودم‌های LTE موجود در بازار می‌کند. این تراشه از تمامی باندهای ضروری از 600 مگاهرتز تا 6 گیگاهرتز و حتی فرکانس‌های mmWave  که از 24 گیگاهرتز آغاز می‌شود را نیز پشتیبانی می‌کند.

شایعات حاکی از آنست که آیفون‌های اپل که در سال 2020 معرفی خواهند شد، اولین گوشی‌هایی هستند که با تکنولوژی مودم 5G اینتل روانه بازار می‌شوند. اخیراً با قطع همکاری کوالکام و اپل، اینتل به تنها تجهیزکننده کوپرتینویی‌ها در بخش مودم تبدیل شده است، بنابراین دور از انتظار نیست که اپل حساب ویژه‌ای بر روی تکنولوژی‌های جدید اینتل باز کند.

Uncategorized

پردازنده P7 یا Itanium

پردازنده P7 یا Itanium

در سال 1997، اينتل اعلام كرد كه قصد دارد با استفاده از تكنولوژي جدید شركت HP، اولين پردازنده 64 بيتي را با نام P7 يا Merced (و با تكنولوژي جديدتر) به بازار عرضه كند. با استفاده از پردازنده هاي 64 بيتي، فضاي آدرس دهی حافظه كه قبلاً به 4GB محدود مي شد، عملاً مي توانست نا محدود باشد.

البته ساخت اين پردازنده هاي 64 بيتي كه اينتل نام تجاري Itanium را براي آنها انتخاب كرده است، مطابق برنامه قبلي پيش نرفت و به دليل پيچيدگي بسيار زياد و تكنيكهاي جديدي كه براي طراحي و ساخت آن در نظر گرفته شده بود، با تاخير مواجه شد. در آگوست 1999، يك پردازنده آزمايشي Merced با تكنولوژي 0.18 micron و فركانس كلاك 800 MHZ ساخته شد.

قرار است در پردازنده هاي Itanium که 64 بيتي است از سه سطح حافظه Cache استفاده شود. بدين ترتيب كه حافظه هاي Cache اوليه و ثانويه به داخل CPU منتقل خواهد شد و حافظه Cache سطح سوم نيز از طريق يك گذرگاه اختصاصي به CPU وصل خواهد شد.