وبلاگ

تکنولوژی Tensor Cores چیست؟

by BlogsAdmin

تکنولوژی Tensor Cores چیست؟

تکنولوژی Tensor Cores چیست؟

یکی دیگر از تکنولوژی های کارت گرافیک انویدیا Tensor Cores است. “Mark Lipacis” تحلیلگر موسسه “Jefferies” وجه تمایز کارت‌های گرافیک مبتنی بر “Volta” با دیگر محصولات را هسته‌های “Tensor” می‌داند که به کارت اجازه می‌دهد عملیات ضرب ماتریس را با روشی بسیار کارآمد پردازش کند. در حال حاضر، این کارت‌ها به دیتاسنترها فروخته می‌شود زیرا این مراکز، اصلی‌ترین مکان‌ها برای حوزه در حال رشد هوش مصنوعی می‌باشند. کارت‌های گرافیک همچون محصولات سری “Volta”، با توان محاسباتی بالاتر، به پروسه یادگیری سیستم‌های هوش مصنوعی سرعت خواهند بخشید.
کارت‌های گرافیک از نظر داشتن هزاران هسته پردازشگر کوچک‌تر که توانایی انجام وظایف کوچک را دارند، با پردازنده‌های موجود با چهار تا هشت هسته که در بسیاری از ماشین‌های مدرن پیدا می‌شوند، تفاوت زیادی دارند. در حقیقت، هسته‌های “Tensor” به منظور سرعت بخشیدن به توانایی‌های یادگیری سیستم هوش مصنوعی طراحی شده و به گفته انویدیا، 12 برابر سریع‌تر از محصولات نسل قبلی این شرکت هستند. این تحلیل‌گر معتقد است انویدیا با عرضه محصولات جدید می‌تواند بخش قابل توجهی از سهم حوزه هوش مصنوعی را به خود اختصاصی دهد.
به طور کلی Tensor Cores برای یادگیری عمیق تر طراحی شده است و عملکرد 47 برابر سریعتر از یک سرور مبتنی بر CPU است که این قابلیت کلیدی Volta را قادر می سازد سرعت بیشتری از نسل قبلی را فراهم کند.
کارت NVIDIA Tesla V100 توسط NVIDIA Volta، دارای معماری GPU جدید طراحی شده است. پردازشگرهای جریان آن 50 درصد انرژی بیشتری را نسبت به نسل قبلی NVIDIA PascalTM به کار می برند که باعث افزایش قابل ملاحظه ای در نقطه شناور سیستم های 32 بیتی (FP32) و عملکرد دقیق نقطه شناور 64 بیتی (FP64) می شود. هر کدام از Tesla V100 640 Tensor Cores روی یک ماتریس 4×4 عمل می کند و مسیرهای مربوط به داده های آنها به صورت سفارشی طراحی شده اند تا به طور قابل توجهی افزایش توان پردازش نقطه شناور با بهره وری انرژی بالا را افزایش دهند.

 

 

هارد دیسک

مفهوم SSD

by BlogsAdmin

مفهوم SSD

مفهوم SSD
واژه SSD مخفف Solid State Drive می باشد که به نوعی از هارددرایوهای خاص اطلاق می شود که از لحاظ کارکرد بسیار شبیه هارد درایوهای معمولی می باشند.

این هاردها از خواندن و نوشتن داده ها پشتیبانی می کنند و داده های ذخیره شده در آنها  حتی در حالت خاموشی نیز حفظ می شود. هاردهای SSD اینترنال با استفاده از اتصالات IDE یا SATA به مانند هارد دیسک معمولی به کامپیوتر متصل می شوند.

در حالی که SSD ها عملکردی شبیه هارد دیسک های معمولی ارائه می دهند ، اجزای داخلی آنها بسیار متفاوت از هاردهای معمولی می باشند. برخلاف هارددیسک های سخت ، هاردهای SSD هیچ بخش متحرکی ندارند و به همین دلیل به آنها درایوهای حالت جامد گفته می شود. هاردهای SSD به جای ذخیره داده ها در پلاترهای مغناطیسی ، داده ها را با استفاده از حافظه فلش ذخیره می کنند. از آنجا که هاردهای SSD هیچ قسمت متحرکی ندارند ، برای دسترسی به داده ها نیازی به چرخش دیسک و یافتن داده ها از روی دیسک ندارند و از اینرو هاردهای SSD ها می توانند بسیار سریعتر از هاردهای معمولی به داده ها دسترسی پیدا کنند.

هاردهای SSD چندین مزیت دیگر نسبت به هارد دیسک های معمولی نیز دارند. به عنوان مثال ، کارایی قابلیت خواندن در هارد دیسک های معمولی با Fragment شدن داده ها یا پخش شدن به چندین مکان روی دیسک کاهش می یابد. عملکرد و کارایی Read در هاردهای SSD بر اساس مکانی که داده ها بر روی درایو ذخیره می شوند کاهش نمی یابد و از اینرو defragment در این هاردها ضروری نیست. از آنجا که هاردهای SSD داده ها را به صورت مغناطیسی ذخیره نمی کنند ، میدان مغناطیسی خاصی در مجاورت هارد درایو وجود ندارد و احتمال از دست رفتن دیتا به دلیل وجود میدان های مغناطیسی از بین می رود. علاوه بر این ، از آنجا که هاردهای SSD ها هیچ قسمت متحرکی ندارند ، احتمال شکست مکانیکی به مراتب کمتر است. همچنین هاردهای SSD ها سبک تر ، ساکت تر از هاردهای معمولی هستند و در مقایسه با هاردهای معمولی برق کمتری مصرف می کنند. به همین دلیل هاردهای SSD به یک انتخاب محبوب برای کاربران لپ تاپ تبدیل شده اند.

در حالی که هاردهای SSD ها نسبت به هاردهای معمولی HDD دارای مزایای زیادی هستند ، اما برخی معایبی نیز دارند. از آنجا که فناوری SSD بسیار جدیدتر از فناوری سنتی هارد دیسک است ، قیمت هارد SSD به طور قابل ملاحظه ای بالاتر است. در اوایل سال 2011 میلادی ، قیمت هاردهای SSD به ازای هر گیابایت حدود 10 برابر بیشتر از هارد دیسکهای معمولی بودند که در حال حاضر بسیار ارزانتر شده اند و کیفیت های مختلفی از هاردهای SSD به بازار ارایه شده است. اکثر هارد درایوهای SSD که امروزه فروخته می شوند ، ظرفیت بسیار کمتری نسبت به هارد درایوهای معمولی دارند. آنها همچنین دارای تعداد محدودی سیکل برای نوشتن داده ها دارند که ممکن است باعث شود عملکرد آنها با گذشت زمان تخریب شود. خوشبختانه ، هاردهای SSD های جدیدتر قابلیت اطمینان را بهبود بخشیده اند و باید چندین سال طول بکشند تا هرگونه کاهش در عملکرد قابل توجه باشد. با پیشرفت روزافزون تکنولوژی SSD و کاهش قیمت ها ، احتمالاً هارد درایوهای Solid برای بیشتر اهداف جایگزین درایوهای دیسک سخت خواهند شد.

 

 

سرور

مفهوم سرور سخت افزاری

by BlogsAdmin

مفهوم سرور سخت افزاری

مفهوم سرور سخت افزاری

در این پست قصد داریم به مفهوم سرور سخت افزاری بپردازیم. یک سرور به کامپیوتری گفته می شود که داده های مورد نیاز را برای کامپیوترهای دیگر فراهم می سازد. سرور می تواند داده ها را در بستر شبکه های LAN و WAN در اختیار سیستم های دیگر قرار دهد.
بسیاری از سرورها مانند وب سرورها ، میل سرورها و فایل سرورها نمونه ای از سرورهایی می باشند که بواسطه  نصب نرم افزاری بخصوص بر روی آنها می توانند سرویس خاصی را در اختیار دیگر سیستم ها قرار دهند. برای مثال یک وب سرور می تواند Apache HTTP یا Microsoft IIS را اجرا کند و سرویس وبی مانند یک وبسایت را ارایه دهد. یک میل سرور برنامه ای مانند Exim یا iMail را اجرا می کند و می تواند سروریسهای SMTP برای ارسال و دریافت ایمیل را ارایه دهد. یک فایل سرور هم بواسطه نرم افزاری خاص یا قابلیت خود سیستم عامل می تواند سرویس اشتراک فایل در شبکه را در اختیار کامپیوترها قرار دهد.
در حالی که نرم افزارهای سروری مختص به نوع خاصی از سرورها می باشند ولی سخت افزارهای سرور انحصار خاصی را ندارند. در واقع کامپیوترهای دسکتاپ می توانند با اضافه کردن نرم افزار سروری به یک سرور تبدیل شوند. برای مثال کامپیوتری که به یک شبکه خانگی متصل شده است می تواند به عنوان فایل سرور یا پرینت سرور و یا هر دو مورد استفاده قرار گیرد.
در حالی که کامپیوترهای معمولی می توانند به عنوان سرور پیکربندی و عمل کنند ولی بسیاری از شرکتها و کسب و کارهای بزرگ از سرورهای سخت افزاری رکمونت (قابل نصب بر روی رک) که برای ارایه سرویسهای سروری طراحی شده اند استفاده می کنند. این سرورها که توسط کمپانی هایی مانند HPE و IBM تولید می شوند و قابلیت بسیار زیادی از قبیل RAID و Hot-Swap را دارند و می توانند سالها بدون یک هیچ وقفه ای سرویس ارایه دهند. در این سرورهای مدرن معمولا تعویض پاور برق و هارددیسک بدون هیچگونه خاموشی انجام می شود. یکی از کلیدی ترین قابلیت های این سرورها امکان مانیتورینگ و مدیریت هوشمند این سرورها از راه دور می باشد.
با توجه به اینکه سرورها می توانند انواع سرویسها را ارایه دهند نیاز به انواع مختلف سخت افزارها و قطعات دارند که می توان گفت انواع پردازنده ها ، رم ها ، هاردها و … برای کاربری های متفاوت تولید شده است.

 

 

 

پردازنده

 کش (Cache) پردازنده چیست؟

by BlogsAdmin

 کش (Cache) پردازنده چیست؟

 کش (Cache) پردازنده چیست؟

 کش (Cache) پردازنده چیست؟

کش پردازنده یا کش سی پی یو (حافظه پنهان پردازنده) نوعی حافظه است که سرعت دسترسی بسیار بالایی دارد و محاسبات را با سرعت بیشتری انجام می دهد.

این حافظه معمولاً داده هایی را که پردازنده به طور مداوم به آن ها نیاز دارد در خود ذخیره می کند. در نتیجه هر زمان که پردازنده به آن داده نیاز پیدا می کند دیگر لازم نیست تا به حافظه اصلی دسترسی پیدا کند.

حافظه اصلی یک قطعه کامپیوتری است که پایین ترین سرعت دسترسی به اطلاعات را دارد. اگر CPU به داده ای خاص نیاز داشته باشد با استفاده از گذرگاه حافظه (Memory Bus) درخواستی از CPU به حافظه اصلی فرستاده می شود. در ادامه حافظه اصلی به دنبال داده مورد نظر می گردد و آن را به CPU می فرستد. مدت زمان زیادی در طول این چرخه تلف می شود. اگر داده های مورد نظر در محلی نزدیک به CPU ذخیره می شدند چه می شد؟ عملکرد کش پردازنده نیز بر مبنای چنین مفهومی طراحی شده است. برای درک مفهوم حافظه کش ما از مثال کتابخانه در طول این مطلب استفاده می کنیم.

فرض کنید که ما یک کتابخانه و یک فرد کتابدار داریم. اگر شخصی وارد کتابخانه شود و کتاب اول هری پاتر را بخواهد کتابدار به سمت قفسه ها می رود، کتاب را پیدا می کند و آن را به آن شخص می دهد. وقتی کار شخص با کتاب تمام شد کتاب مجددا به قفسه بازگردانده می شود. اگر هر شخص دیگری نیاز وارد کتابخانه شود و همان کتاب را بخواهد این چرخه مجددا تکرار می شود. این روش دقیقا همان روشی است که یک سیستم بدون حافظه کش عمل می کند.

چرا به کش پردازنده نیاز داریم؟

حال می خواهیم بررسی کنیم در حضور حافظه کش چه اتفاقی می افتد. در مثال کتابخانه، یک کشو در میز کتابدار را به عنوان کش در نظر میگیریم. وقتی نفر اول وارد کتابخانه می شود و کتابی را درخواست می کند   روند به همان صورت باقی می ماند. اما وقتی کتاب برگردانده می شود کتابدار آن را به قفسه ها بر نمی گرداند بلکه این بار آن را در کشو میز خود قرار می دهد. حال وقتی نفر بعدی وارد می شود و همان کتاب را درخواست می کند کتابدار به راحتی آن را از کشو در می آورد و به او تحویل می دهد. به طور مشابه، حافظه کش نیز داده هایی را که پردازنده به طور مداوم به آن ها نیاز دارد را در خود ذخیره می کند. در نتیجه هر بار که به آن داده نیاز می شود پردازنده به سادگی داخل حافظه کش را نگاه می کند و داده مورد نظر را به دست می آورد به این ترتیب نیازی نیست تا هر بار مسیر طولانی حافظه اصلی طی شود. این کار به طرز چشمگیری سرعت پردازنده را افزایش می دهد.

آیا حافظه کش تنها داده هایی را که زیاد مورد استفاده قرار می گیرند در خود ذخیره می کند؟

خیر، حافظه کش نوعی حافظه هوشمند است که به دنبال داده هایی که ممکن است در آینده نزدیک لازم شوند نیز می گردد. اگر بخواهیم به مثال کتابخانه برگردیم: وقتی شخص جلد اول هری پاتر را درخواست می کند کتابدار باهوش ما جلد دوم هری پاتر را نیز پیدا می کند و با خود می آورد. حال وقتی شخص جلد اول را خواند به احتمال زیاد از کتابدار جلد دوم را نیز می خواهد. در چنین حالتی نیز جلد دوم در کشو میز کتابدار آماده تحویل به آن شخص است. به طور مشابه وقتی حافظه کش داده ها را از حافظه اصلی می گیرد داده هایی را نیز که در آدرس هایی نزدیک آدرس داده اصلی هستند در خود ذخیره می کند. به این مقادیر داده های مجاور داده اصلی که به کش منتقل می شوند cache line گفته می شود.

کش پردازنده دو سطحی

بسیاری از هارد درایو ها و اجزای دیگر سیستم از کش یک سطحی استفاده می کنند اما کش پردازنده، یک کش دو سطحی است. در این حالت کش سطح 1 (L1) کوچکتر و سریع تر است در حالی که کش سطح 2(L2) کمی کند تر است بااین حال باز هم کش سطح 2 سرعت بسیاری بیشتری نسبت به حافظه اصلی سیستم دارد. کش L1 به دو بخش تقسیم می شود که عبارتند از: کش دستورات و کش داده ها. کش دستورات در واقع دستوراتی را که CPU برای پردازش اطلاعات به آن ها نیاز دارد در خود ذخیره می کند در حالی که کش داده، مقادیری را که برای دستور فعلی در حال اجرا نیاز هستند را ذخیره می کند. وظیفه کش L2 بارگذاری اطلاعات از حافظه اصلی است. اگر بخواهیم دوباره به مثال کتابخانه برگردیم: فرض کنید کشوی میز کتابدار همان کش L1 باشد. در یک روز شلوغ که میزان تقاضا برای کتاب ها زیاد است و کتابدار کتاب های زیادی را در کشوی میز خود قرار داده است این احتمال وجود دارد که کشوی میز به سرعت پر شود. اینجا جایی است که کش L2 وارد ماجرا می شود. یک کمد کتاب را در نزدیکی میز کتابدار به عنوان کش L2 در نظر بگیرید. وقتی کشو پر می شود کتابدار کتاب ها را در کمد قرار می دهد. در این صورت وقتی تقاضا برای یک کتاب محبوب زیاد باشد، کتابدار اول کشوی میز خود را جستجو می کند. اگر آن کتاب در آن جا نبود او به سراغ کمد کتاب ها می رود. به طور مشابه وقتی کش L1 پر می شود داده ها در کش L2 ذخیره می شوند. پردازنده ابتدا در کش L1 به دنبال داده مورد نیاز خود می گردد اگر آن را پیدا نکرد فقط کش L2 را جستجو می کند. اگر آن داده در کش L2 نیز موجود نباشد طی کردن مسیر طولانی تا حافظه اصلی و جستجو در آن اجتناب ناپذیر است.

L3 Cache یا کش لایه سوم پردازنده چیست ؟

کش L3 بین حافظه اصلی سیستم یا همان RAM و کش لایه دوم قرار می گیرد . هدف از طراحی و پیاده سازی کش L3 این است که اگر داده ها در کش لایه دوم پیدا نشدند در لایه سوم بتوان به آنها دسترسی داشت باید به این نکته توجه داشت که کش لایه سوم سرعت پایینتر اما ظرفیت بیشتری نسبت به کش لایه دوم دارد. همان طور که در تصویر پایین مشاهد میکنید ویژگی دیگر کش لایه 3 این میباشد که بین تمام هسته های پردازنده مشترک است.

کش لایه سوم پردازنده

eDRAM یا L4 Cache  یا کش لایه چهارم پردازنده چیست ؟

اگر اطلاعات مورد نیاز پردازنده روی کش سطح سوم هم وجود نداشته باشد، کش L4 در صورت موجود بودن وارد عمل خواهد شد.

حافظه کش سطح چهارم از نوع eDRAM بوده که فقط در پردازنده های برادول (BroadWell) با گرافیک مجتمع Iris Pro با حافظه 128 مگابایت وجود دارد. کمپانی اینتل حافظه کش L4 را Crystal Well نام گذاری کرده و این حافظه را همراه با خود پردازنده اما در تراشه ای جداگانه همانند شکل زیر گنجانده است.

کش لایه چهارم پردازنده

البته باید گفت که فقط اینتل نیست که به فکر افزایش حافظه کش پردازنده های خود افتاده است بلکه کمپانی AMD نیز سعی را بر این داشته که در پردازنده های کنسول XBOX One شرکت مایکروسافت از یک کش اضافه بهره ببرد.

آیا استفاده از کش بیشتر ایده خوبی است؟

بله و خیر. استفاده از کش بیشتر به شما اجازه می دهد تا داده ها را باسرعت بیشتری به دست بیاورید البته این در حالتی است که داده مورد نظر در کشL1 یا L2 موجود باشد. دوباره به مثال کتابخانه باز می گردیم. اگر شخصی یک کتاب محبوب را درخواست کند که در کشو و کمد کتاب ها موجود نباشد، کتابدار ابتدا کشو میز خود را جستجو می کند و سپس به سراغ کمد کتاب ها می رود آن جا را نیز می گردد. با این روش زمان زیادی تلف می شود تا کتابدار در نهایت به سراغ قفسه های اصلی کتاب در کتابخانه برود و کتاب مورد نظر را پیدا کند. به طور مشابه، CPU نیز ابتدا در کش L1 و سپس در کش L2 به دنبال داده مورد نظر می گردد و اگر آن را پیدا نکرد در نهایت درخواست خود را به حافظه اصلی می فرستد. همان طور که حتما متوجه شده اید در این روش زمان زیادی از پردازنده برای جستجو در کش های L1 و L2 تلف می شود. وقتی پردازنده داده مورد نظر را در یکی از کش ها پیدا کند اصطلاحا به آن Cache Hit گفته می شود و در شرایط دیگر به آن Cache miss گفته می شود. داده ها اغلب به صورت تناوبی به روزرسانی شده و با الگوریتم های متفاوتی جایگزین می شوند تا تا بیشترین مقدار Cache Hit اتفاق بیفتد.

یک نفر ممکن است پیش خود فکر کند اگر حافظه کش اینقدر سریع است چرا آن را آنقدر بزرگ طراحی نکنند که بتواند تمام داده های حافظه اصلی را در خود ذخیره کند؟ پاسخ این است که اگرچه حافظه کش سرعت دسترسی به اطلاعات بسیار بالایی را در اختیار ما می گذارد اما این سرعت هزینه های بسیار بالایی در پی دارد. در نتیجه استفاده مناسب از مقدار کش در دسترس کاملاً ضروری است.

 

هارد دیسک

پارتیشن چیست؟

by BlogsAdmin

پارتیشن چیست؟

پارتیشن چیست؟

پارتیشن چیست؟

پارتیشن را می توان بخشی از هارد دیسک در نظر گرفت. در واقع جداسازی منطقی بخشی از کل فضای هارد است اما طوری بنظر می رسد که آن بخش هارد را به درایوهای فیزیکی متعددی تقسیم کرده ایم.

برخی اصطلاحات معمول در پارتیشن بندی  یعنی پارتیشن اصلی (Primary)، فعال (Active)، توسعه یافته (Extended) و پارتیشن منطقی (Logical) را در زیر توضیح داده ایم.

چرا هارد درایو را پارتیشن بندی می کنید؟

در ویندوز پارتیشن بندی پایه ی هارد از طریق ابزار مدیریت دیسک Disk Management انجام می گیرد.

مدیریت پیشرفته ی پارتیشن نظیر بزرگ و کوچک کردن پارتیشنهای موجود و ترکیب پارتیشن ها با یکدیگر و مواردی از این دست را نمیتوان از طریق خود ویندوز انجام داد اما میتوان با استفاده از نرم افزارهای مدیریتی ویژه ی پارتیشن بندی این کار را انجام داد.

هدف از پارتیشن بندی چیست؟

بخش بندی هارد درایو به پارتیشنها به دلایل متعددی سودمند است اما فارغ از اینها برای یک کار ضروریست: جهت آماده سازی هارد درایو برای نصب سیستم عامل.

وقتی سیستم عاملی نظیر ویندوز را نصب می کنید بخشی از عمل و در واقع آغاز نصب ویندوز پارتیشن بندی می باشد. این پارتیشن برای تعیین بخشی از هارد بعنوان فضای ذخیره سازی و نصب فایلهای ویندوز به کار می رود. در سیستم عامل ویندوز این پارتیشن اصلی (Primary) را معمولاً با حرف C مشخص می کنند.

هدف از پارتیشن بندی

علاوه بر درایو C ویندوز عموماً بصورت خودکار در حین نصب پارتیشنهای دیگری را هم معمولاً بدون اختصاص حرفی از الفبا به آنها ایجاد می کند. برای مثال در ویندوز 10 یک پارتیشن ریکاوری (بازیابی) با مجموعه ای از ابزارها به نام گزینه های بالا آوردن پیشرفته ی ویندوز نصب می شود که میتوانید با استفاده از آن مشکلات احتمالی درایو C را برطرف نمایید.

دیگر دلیل پارتیشن بندی آن است که بتوانید سیستم عاملهای مختلفی را در یک درایو نصب کنید و با استفاده از بوت دوگانه یا چندگانه انتخاب کنید کدام سیستم عامل بالا بیاید. میتوانید روی یک سیستم ویندوز 7، 10 و لینوکس را در کنار هم داشته باشید و یا حتی 4-3 نوع مختلف سیستم عامل را در سیستمتان نصب کنید.

برای اجرای بیش از یک سیستم عامل حتماً باید پارتیشن دیگری را هم تعریف نمایید زیرا سیستم عامل های جداگانه پارتیشن ها را به شکل درایوهای جداگانه دیده و بیشتر مشکلات تداخلی را نخواهند داشت. چند پارتیشن نیاز شما را به داشتن چند هارد جداگانه برای اجرای چند سیستم عامل مرتفع می سازد.

هدف از پارتیشن بندی

پارتیشنهای هارد درایو را میتوان برای مدیریت بهتر فایلها هم ایجاد نمود. هرچند در اصل تمام پارتیشنها در واقع بخشهایی از یک درایو فیزیکی هستند اما اینکه پارتیشنهایی با حروف درایو جداگانه را برای عکس، ویدئو یا محل دانلود نرم افزار در نظر بگیرید بهتر از این است که تمام فایلها را در یک پارتیشن در فولدرهای جداگانه بریزید.

با اینکه بدلیل مدیریت بهتری که این روزها در ویندوز در دسترس است کمتر نیاز به جداسازی کاربران است اما بازهم میتوان از چند پارتیشن جداگانه برای کاربرانی که بطور مشترک از کامپیوتری استفاده می کنند بهره برد تا فایلهایشان در فضاهای جداگانه ای ذخیره شود و آنها را به راحتی بیشتری باهم به اشتراک گذارند.

دیگر دلیل پارتیشن بندی هارد جداسازی فایلهای سیستم عامل از داده های شخصی می باشد. با این کار اطلاعات شخصی و با ارزش شما در صورتی که از پارتیشن جداگانه ای استفاده کنید در صورت بروز ایراد اساسی در ویندوز و نیاز به نصب مجدد آن از خطر پاک شدن حفظ خواهند شد.

این پارتیشن جداگانه برای اطلاعات شخصی کار تهیه ی نسخه ی پشتیبان از پارتیشن سیستمی را ساده تر می سازد زیرا دو نسخه ی پشتیبان جداگانه برای هر خواهید داشت.

هارد دیسک

تکنولوژی HAMR

by BlogsAdmin

تکنولوژی HAMR

تکنولوژی HAMR
طرح HAMR در سال 1954 ارائه شد حتی قبل از آنکه IBM مدل اولیه هارد دیسک خود را رونمایی کند. بطور خلاصه تکنولوژی HAMR یا Heat-Assisted Magnetic Recording رسانه ذخیره سازی مغناطیسی را توسط یک لیزر تا مرز Curie point گرم میکند. (Curie point دمایی است که در آن رسانا خاصیت مغناطیسی خود را از دست می دهد) اینکار جهت افزایش قابلیتهای ذخیره سازی رسانا هنگام نوشتن دیتا بر روی آن صورت می گیرد. هاردهای HAMR یک معماری جدید را خواهند ساخت و نیاز به رسانه جدیدی هم دارند. در این طرح، هدهای خواندن و نوشتن اطلاعات بازطراحی می شوند تا قابلیت افزایش حرارت را داشته باشند.

زودی روش های سنتی ذخیره سازی داده ها روی دیسکهای سخت از نظر فیزیکی با محدودیت هایی روبرو می شود لذا تولیدکنندگان بدنبال روشهای جایگزین برای افزایش ظرفیت آنها هستند.شرکت وسترن دیجیتال در نمایشگاهی که در چین برگزار شد استفاده از فناوری HAMR که پتانسیل بالایی برای بالابردن ضبط مغناطیسی داده ها به کمک حرارت دارد را به نمایش گذاشت.گرچه تکنولوژی HAMR اولین بار توسط شرکت Seagate رقیب Western Digital توسعه یافته اما وسترن دیجیتال معتقد است با این فناوری می توان ظرفیت هاردها را 5 برابر افزایش داد.لازم است بدانید هم اکنون میزان تراکم داده ها در هر اینچ 750 گیگابیت است در صورتیکه با فناوری HAMR این مقدار به 4 ترابیت در هر اینچ می رسد.در روش HAMR در حالیکه هدهای مغناطیسی در حال ضبط داده ها هستند سطح دیسکهای هارد بوسیله لیزر مقدار مختصری حرارت داده می شود که باعث افزایش چگالی سطح می شود و تعداد بیتهای داده بیشتری را می توان روی دیسک ذخیره کرد.ضمنا با روانسازی نانو که روی هدهای مغناطیسی انجام شده فاصله هدها از سطح دیسکها خیلی کم شده است. HAMR در ادامه روش سنتی ذخیره اطلاعات، قابلیت ذخیره سازی چندین بار را فراهم می کند. شرکت Seagate ادعا می کند روش جدید HAMR تا سال 2016 میزان 60 ترابایت را در 3.5 اینچ ذخیره می کند و رقیب آن شرکت وسترن دیجیتال هم قصد دارد همین تکنولوژی را توسعه دهد.ضبط مغناطیسی به کمک حرارت یکی از روشهای جدید برای رفع محدودیتهای ذخیره سازی دیسکهاست در حالیکه روشهای دیگری هم هست(BPM,SMR) که با تلفیق آنها باهم، می توان دستاوردهای بزرگتری را با ارمغان بیاورد.

رم

رم های DDR5 به زودی جایگزین DDR4 می شوند

by BlogsAdmin

رم های DDR5 به زودی جایگزین DDR4 می شوند

رم های DDR5 به زودی جایگزین DDR4 می شوند

ماژول های DDR4 چند سالی است که راهی بازار شده و به خوبی قادر به تغذیه سخت افزارهای مدرن هستند؛ اما ظاهرا JEDEC علاقه ای به یک وقفه ی 10 ساله دیگر نداشته و سری جدید استاندارد RAM ها را در یک بازه زمانی کمتر راهی بازار خواهد کرد. هم اینک دو استاندارد DDR5 یا (Double Data Rate 5) و NVDIMM-P در حال توسعه هستند که به گفته ی JEDEC تا سال 2018 به بازار سخت افزار معرفی خواهند شد. در حافظه های DDR5 بهره وری بیشتر از انرژی به نسبت DRAM های پیشین کاملا محسوس است؛ تراکم سلولی تراشه ها بیشتر از DDR4 بوده و همچنین پهنای باند نیز تا حداکثر 2 برابر افزایش پیدا می کند. DDR5 در زمینه سیستم های کلاینت، سرور، پایگاه داده و مواردی از این دست بسیار کاربردی تر عمل خواهد کرد.

رم های DDR5 به زودی جایگزین DDR4 می شوند

در بخش حافظه های Hybrid DIMM نیز NVDIMM-P ها معرفی خواهند شد. JEDEC برای آشنایی بیشتر با ویژگی های این دو حافظه جدید، کارگاه های فنی-تخصصی برگزار خواهد کرد. وب سایت JEDEC میزبان ثبت نام مهندسان و کمپانی هایی است که خواستار همکاری و دریافت بیشتر در زمینه حافظه های رم جدید است. به زودی اطلاعات بیشتری از حافظه های DDR5 منتشر خواهد شد.

 

 

مادربرد, وبلاگ

آشنایی با قطعات مادربرد

by BlogsAdmin

آشنایی با قطعات مادربرد

مادربرد مهمترین برد کامپیوتر و اصلی ترین قسمت هر کامپیوتر می‌باشد که تمام قطعات یا بر روی آن نصب و یا به آن متصل می شوند، تکنولوژی ساخت مادربرد بسیار پیشرفته است. اگر به دقت به آن توجه کنید، خواهید دید که مدارهای بسیار باریکی (باریکتر از موی سر انسان) ارتباط بین قطعات نصب شده بر روی برد را به عهده دارد. یکی از جالب ترین قسمت‌های این برد،چند لایه بودن آن می‌باشد.در حقیقت چندین لایه مدار بر روی هم پرس شده و وظیفه اتصال قطعات را بر عهده دارند.

مادربردها دارای تنوع بسیار زیادی می باشند .در این نوشتار سعی داریم شرح کلی در خصوص قطعات نصب شده بر روی مادربرد و نوع کار آنها را ارائه دهیم.

آشنایی با قطعات:

ZIF Socket :

اولین قسمت مورد بحث ، محل نصب CPU می‌باشد. این سوکت معمولا با رنگ سفید بر روی مادربرد مشخص شده است.
به این سوکت Zero Insertion Force) Zif Socket  ) نیز می‌گویند که دارای شماره‌های مخصوص مانند Socket 478   ، Socket775   و … می باشد.
CPU ها مدل‌های مختلف دارند که بنا به نوع مدلشان ، بر روی مادربردهایی که از آن نوع CPU   پشتیبانی می کنند نصب می گردند. همانگونه که در شکل مشاهده می کنید این سوکت ها دارای حفره های بسیار ریزی می باشند که پایه های CPU   درون آنها قرار می گیرد. البته شرکت اینتل سوکت و CPU خاصی را با نام LGA 775 طراحی کرده است که پایه ندارد و سطح زیری آن صاف است و برخلاف سوکت های قبلی ، پایه هایی بر روی سوکت وجود دارد که باعث اتصال بین CPU و سوکت می شود. این کار باعث کمتر صدمه دیدن پایه های CPU   شده و احتمال کج شدن آن را به صفر رسانده است .

RAM Slot:

محل نصب RAM. این اسلات، با دو عدد چفت در کنار خود وظیفه نگهداشتن رم را بر عهده دارد.
امروزه رم ها نیز دارای دو مدل SD و DDR می باشند و مشخصه ظاهری آنها شیاری که بر روی آن قرار دارد می باشد.اگر بر روی برد رم ، یک شیار وجود داشت رم از نوع DDR است در غیر اینصورت از نوع قدیمی تر ، یعنی SD   می‌باشد.
نکته مهم دیگر ، رنگ متفاوت اسلات های رم است. اگر در مادربردی ایلات رم ها دارای دو رنگ متفاوت باشند، به این مفهوم است که این مادربرد از تکنولوژی Dual Chanel پشتیبانی می کند.

Power Connector:

قسمت بعدی کانکتور پاور ( منبع تغذیه ) می‌باشد.
همانگونه که در شکل مشخص است دو عدد کانکتور ولتاژ، از پاور به مادربرد متصل می شود. این دو کانکتور یکی بزرگ و مستطیل شکل و دیگری کوچک و مربع شکل می‌باشد (کانکتور 12 ولت مادربرد) . وظیفه این دو کانکتور انتقال ولتاژ از پاور به مادربرد است.

IDE:

این قسمت محل نصب کابل دیتای هارد و CD ROM   می‌باشد. توجه کنید رنگ متفاوت کانکتور نشان دهنده نوع آن می‌باشد معمولا IDE1 به رنگ آبی و اکثرا هارد اصلی سیستم را به آن وصل می کنند وIDE2 جهت نصب وسایلی مانند رایتر ، DVD Drive  و CD Drive و غیره بکار می رود.

Floppy:

محل نصب فلاپی که بوسیله کابل مخصوص ، اتصال فلاپی داریو و مادربرد را فراهم می کند.

AGP Slot:

محل نصب کارت VGA یا همان کارت گرافیک.
اکثر مادربردها دارای اسلاتAGP می باشند ولی در مادربردها جدید اسلتی به نام PCI Express بهره می برند که سرعت و امکانات بهتری را ارائه می دهد.

PCI Slot:

این اسلات ‌ها محل قرارگیری کارت‌‌های متداول و رایج PCI مانند کارت مودم ، کارت کپچر ، کارت TV و مواردی از این قیبل می باشند.

SATA Connector:

این کانکتورها به SATA Connector معروفند و هاردهایی با تکنولوژی سریال را با عمل کرده با این تفاوت که از تکنولوژی ساخت پیشرفته تری برخوردارند سرعت بالای انتقال اطلاعات و حجم کمتر این نوع کابلها و سوکت ها از محاسن آن نسبت به IDEها می‌باشد. این مادربرد دارای دو عدد سوکت از نوع SATA و دو عدد هم سوکت متداول IDE است و می تواند تا شش عدد Device را پشتیبانی کرده و آدرس دهی کند.

Chipset:

یکی از مهمترین قسمت های هر مادربرد چیپ اصلی آن می‌باشد. شاید این قطعه را بتوان قلب مادربرد نامید.کنترل تمام قطعات موجود بر روی مادربرد بر عهده این قطعه می‌باشد. یکی از دلایل گران تر بودن یک مادربرد نسبت به مادربردهای دیگر مدل و شرکت سازنده آن قطعه است. برای مثال مادربردهایی که چیپ آنها ساخت شرکت اینتل است نسبت به مادربردهایی که چیپ آنها ساخت کمپانی های دیگری چون VIA ، SiS و … می باشند از سرعت بهتر و امکانات بالاتری برخوردار می‌باشند.

Battery Backup:

اطلاعاتی مانند تاریخ ، ساعت ، پسورد BIOS ، تنظیمات مربوط به نحوه بوت شدن ، فرکانس پردازنده و رم و مواردی از این قبیل که در برنامه BIOS مادربرد تنظیم می گردد، همگی در قسمتی به نام CMOS RAM ذخیره می شود. باطری مادربرد وظیفه تغذیه این IC را دارد.به همین دلیل است که با برداشتن باطری ، تاریخ و زمان و پسورد و دیگر تنظیمات BIOS به هم می ریزد.

USB Port:

این پورت‌ها به نام USB معروف می باشند. این پورت ها به وسیله کابل‌های کیس به USB های جلو متصل شده و می توان از آنها استفاده کرد.

Rear Panel
PS/2 Mouse
Keyboard
Serial Port
Parallel Port
Speaker
Audio
Microphone
SPDIF in
SPFIF out

آشنایی با قطعات مادربرد

یادآوری :  SPDIF مخفف عبارت Interface Format Sony Philips Digital و رابط صدای دیجیتال می باشد.

 

 

هارد دیسک, وبلاگ

نصب هارد SSD روی لپ تاپ و کامپیوتر

by BlogsAdmin

نصب هارد SSD روی لپ تاپ و کامپیوتر

در این پست می خواهیم به نصب هارد SSD روی لپ تاپ و کامپیوتر بپردازیم. زمانی که SSD را نصب می‌کنید، نه تنها ویندوز سریع‌تر بوت و خاموش می‌شود، بلکه نرم افزارها نیز سریع‌تر اجرا شده و کلا سرعت کامپیوتر افزایش می‌یابد. با نصب هارد SSD روی لپ تاپ یا کامپیوتر می‌توانید بر سرعت و عملکرد کلی سیستم خود بیافزایید. البته با توجه به اینکه ساختار کلی SSD ها با HDD ها (چه در ظاهر چه در باطن) تفاوت دارد، نصب آن‌ها کمی با هاردهای معمولی متفاوت است که در ادامه به توضیح آن خواهیم پرداخت تا بتوانید بعد از نصب SSD به عنوان هارد اصلی، هارد قدیمی خود را به عنوان هارد دیسک دوم استفاده کنید.

نصب هارد SSD روی لپ تاپ و کامپیوتر

نصب هارد SSD روی لپ تاپ

درایوهای حالت جامد یا SSD با پیشرفت و تولید بیشتر قیمت معقول‌تری پیدا می‌کنند. البته درست است که هنوز قیمت بالایی دارند، اما مزیت‌های چندگانه آن‌ها از قبیل سرعت و اطمینان بیشتر و طول عمر بیشتر باطری، کاربران را ترغیب می‌کند تا با نصب هارد SSD روی لپ تاپ از مزیت‌های آن بهره مند شوند.

SSD ها از حافظه فلش استفاده می‌کنند که به طور قابل توجهی از هارد دیسک‌های قدیمی سریع‌تر هستند. با نصب هارد SSD بلافاصله شاهد دو تغییر عمده خواهید بود: سرعت بوت بالاتر و سرعت بارگذاری بیشتر نرم افزارها. SSD به طور چشمگیری در خواندن اطلاعات سریع است، اگر چه عملکرد نوشتن آن بسته به این که فایل کوچک یا بزرگ باشد و یا اینکه فایل فشرده باشد یا نه، متفاوت است.

SSD به مراتب بیشتر در مقابل شوک و ارتعاش، نسبت به هارد دیسک مکانیکی، مقاوم است. در یک لپ تاپ که امکان افتادن یا حرکت هنگام استفاده وجود دارد، داشتن یک SSD با اجزایی بدون حرکت حس اطمینان بیشتری دارد.

از آنجایی که هارد دیسک‌ها موتوری دارند که به دور صفحه می‌چرخد، انرژی بیشتر نسبت به SSD ها مصرف می‌کنند. به علاوه، چون اس اس دی دارای هیچ قطعه متحرکی نیست، عملکردی کاملا ساکت دارد.

نصب هارد SSD روی لپ تاپ و کامپیوتر

آیا لپ تاپ شما با SSD سازگار است؟

قبل از خرید و نصب هارد SSD روی لپ تاپ خود، مطمئن شوید که لپ تاپ شما با آن سازگار بوده و مشکلی ندارد.

سیستم عامل: اگر لپ تاپ شما دارای ویندوز XP است، استفاده از SSD تصمیم مناسبی نیست، زیرا XP برای استفاده از SSD خوب بهینه نشده است. ویندوز ویستا بهتر است، اما ویندوز 7 و بالاتر بهترین انتخاب برای SSD هایی است که از TRIM پشتیبانی کرده و به اطمینان از عملکرد بهینه آن‌ها کمک می‌کنند.

سخت افزار: بررسی کنید که نوت بوک شما دارای هارد دیسک SATA باشد. به عنوان یک قانون کلی، اگر لپ تاپ شما ساخت سال 2008 و جدیدتر باشد، دارای کانکتور SATA (شکل پایین) است که برای نصب هارد SSD روی لپ تاپ بدان نیاز دارید.

نصب هارد SSD روی لپ تاپ و کامپیوتر

سه استاندارد SATA وجود دارد: ساتا 1، 2 و 3 که به ترتیب دارای سرعت عملکردی 1Gbps, 3Gbps, 6Gbps می‌باشند. آخرین نسخه SSDها از SATA 3 پشتیبانی می‌کند، اما لپ تاپ‌های قدیمی ممکن است مجهز به آن نبوده و این مسئله می‌تواند سرعت SSD را محدود کند. برای آگاهی یافتن از ورژن ساتا لپ تاپ خود به دفترچه راهنما مراجعه یا مدل آن را جستجو کنید.

نکته مهمی که باید به یاد داشته باشید، این است که SATA با ورژن‌های قبلی خود سازگار است. بنابراین شما می‌توانید یک SSD SATA 3 را روی لپ تاپی با کانکتور SATA 1 نصب کنید. هر چند با سرعت کامل SSD کار نخواهد کرد، اما به احتمال زیاد شاهد بهبود سرعت خواهید بود.

BIOS: بایوس برخی از لپ تاپ‌ها از SSD پشتیبانی نمی‌کند و ممکن است به درستی با آن کار نکند. بهترین راه برای بررسی این موضوع جستجوی انجمن‌ها برای یافتن موفقیت آمیز بودن استفاده SSD روی مدل لپ تاپ شماست. هم‌چنین می‌توان به صورت مستقیم با سازنده لپ تاپ تماس گرفت و یا اینکه از فروشنده SSD در این مورد مشاوره خواست. در ضمن بهتر است اگر نسخه جدیدی از Bios لپ تاپ شما به صورت رسمی عرضه شده است، آن را بروز رسانی کنید. گاهی اوقات این بروز رسانی می‌تواند منجر به پشتیبانی مناسب از SSD شود. اگر BIOS فکر کند که یک هارد دیسک معمولی به لپ تاپ متصل است، عملکرد آن با مشکل مواجه خواهد شد.

گارانتی: توجه داشته باشید که اگر دستگاه شما هنوز دارای گارانتی است، نصب هارد SSD روی لپ تاپ می‌تواند اعتبار گارانتی آن را ساقط کند.

روش‌های نصب SSD روی لپ تاپ

به طور کلی دو روش برای نصب هارد SSD روی لپ تاپ وجود دارد: یکی جایگزینی به جای هارد دیسک قبلی و دیگری اضافه کردن به عنوان هارد دوم لپ تاپ.

نصب هارد SSD روی لپ تاپ و کامپیوتر

روش اول: جایگزینی به جای هارد دیسک قبلی

برای این کار ابتدا لپ تاپ خود را خاموش کرده و باطری آن را نیز جدا کنید. سپس پشت لپ تاپ را باز کرده و هارد دیسک قبلی را جدا کرده و SSD را به جای آن ببندید. بعد از اطمینان از محکم بودن SSD در جای خود پشت لپ تاپ را بسته و آن را روشن کرده و به نصب ویندوز جدید و نرم افزارهای مورد نیاز بپردازید. نصب هارد SSD روی لپ تاپ با هارد دیسک SATA عملا تفاوتی ندارد. حالا شما می‌توانید از سرعت بالای SSD روی لپ تاپ خود لذت برده و استفاده کنید. برای دسترسی به اطلاعات هارد دیسک قدیمی لپ تاپ خود نیز می‌توانید از تبدیل SATA به USB استفاده کنید یا اینکه هارد را داخل یک باکس هارد 2.5 اینچیگذاشته و از آن همانند یک هارد اکسترنال استفاده کنید. از داک هارد نیز بدین منظور می‌توان استفاده کرد.

نصب هارد SSD روی لپ تاپ و کامپیوتر

روش دوم: نصب SSD به عنوان هارد دوم

اما روشی دیگر نیز برای نصب هارد SSD روی لپ تاپ وجود دارد که با استفاده از آن هارد قبلی روی لپ تاپ باقی می‌ماند. در این روش با استفاده از براکت هارد لپ تاپ و نصب SSD به جای درایو نوری CD/DVD، لپ تاپ شما دو هارد خواهد داشت و هارد قبلی نیز دست نخورده باقی می‌ماند. با این کار HDD Caddy به جای درایو نوری نصب شده و در عین باقی ماندن اطلاعات و هارد قدیمی روی لپ تاپ، می‌توان ویندوز را روی SSD نصب و از مزایای سرعت بالای آن نیز استفاده کرد.

راهنمای گام به گام این روش را در ادامه به صورت تصویری برای شما آورده‌ایم. البته تنها عیب این روش این است که درایو نوری از لپ تاپ حذف شده و برای استفاده از CD/DVD باید از دی وی دی رایتر اکسترنال استفاده یا درایو نوری لپ تاپ را با مبدل USB به آن وصل کنید.

اگر نوت بوک شما از CD/DVD درایو استاندارد استفاده می‌کند، می‌توانید برای اضافه کردن هارد به لپ تاپ و داشتن دو هارد روی آن، به راحتی با استفاده از محفظه درایو نوری (که به عنوان OBHD – Optical Bay Hard Drive هم شناخته می‌شود)، هارد دوم را به لپ تاپ خود اضافه کنید. در واقع شما با استفاده از یک HDD Caddy و جاگذاری آن به جای درایو نوری، هارد دوم را به لپ تاپ اضافه می‌کنید.

راهنمای اضافه کردن هارد به لپ تاپ

نصب هارد SSD روی لپ تاپ و کامپیوتر

مرحله اول: اول از همه نیاز به خرید HDD Caddy دارید. سپس هارد را داخل HDD Caddy خود نصب کنید. می‌توانید از هاردهای 2.5 اینچی SATA یا SSD هم استفاده کنید.

نصب هارد SSD روی لپ تاپ و کامپیوتر

مرحله دوم: هارد دیسک داخل Caddy را به وسیله چهار پیچ زیر آن محکم و ثابت کنید.

نصب هارد SSD روی لپ تاپ و کامپیوتر

مرحله سوم: کاور بالایی Caddy را به وسیله پیچ‌های آن ببندید.

نصب هارد SSD روی لپ تاپ و کامپیوتر

مرحله چهارم: لپ تاپ را برگردانید. اکثر لپ تاپ‌ها دارای یک پیچ هستند که درایو نوری را به محفظه آن محکم می‌کند. برای پیدا کردن این پیچ می‌توانید به دفترچه راهنما نیز مراجعه کرده و آن را باز کنید. بعد از باز کردن پیچ، قادر خواهید بود CD/DVD را از محفظه داخلی لپ تاپ بیرون بکشید. نکته: اگر در بیرون کشیدن سی دی درایو لپ تاپ مشکل دارید، از لبه کارت بانکی برای شل کردن آن استفاده کنید.

نصب هارد SSD روی لپ تاپ و کامپیوتر

مرحله پنجم: اکثر CD/DVD درایوها دارای یک براکت کوچک در پشت درایو هستند. براکت را باز کنید (اغلب با دو پیچ بسته شده است). این براکت کوچک فلزی به انتهای HDD Caddy منتقل خواهد شد.

نصب هارد SSD روی لپ تاپ و کامپیوتر

مرحله ششم: براکت کوچکی که در مرحله قبل باز کردید، به انتهای HDD Caddy ببندید.

نصب هارد SSD روی لپ تاپ و کامپیوتر

مرحله هفتم: هارد کدی (OBHD) را وارد محفظه لپ تاپ کرده و انتهای آن را به وسیله‌ی پیچی که از لپ تاپ باز کردید، محکم کنید. کار تمام شد! حالا شما دو هارد روی لپ تاپ دارید و می‌توانید از فضای ذخیره سازی بیشتر خود لذت ببرید و استفاده کنید.

خرید HDD Caddy

از نظر عملکرد کلی، هر دو روش بالا یکسان بوده و با توجه به اولویت و نیاز خود می‌توانید یکی از آن‌ها را برای نصب هارد SSD روی لپ تاپ خود استفاده کنید.

Problem-warning-iconهنگام خرید کدی هارد لپ تاپ توجه داشته باشید که مدل سازگار با محفظه درایو نوری لپ تاپ خود را تهیه کنید. محفظه CD-ROM لپ تاپ‌ها معمولا دارای دو سایز 12.7 و 9.5 میلی متری می‌باشند.

نصب هارد SSD روی لپ تاپ و کامپیوتر

نصب هارد SSD روی کامپیوتر

تمامی کیس‌های کامپیوتر فضای لازم را برای نصب هارد اضافه در داخل خود دارند، اما این فضا با عرض 3.5 اینچ است، این در حالی است که SSDها نیاز به 2.5 اینچ برای نصب دارند. البته این مشکل با نصب یک براکت هارد حل می‌شود.

نصب هارد SSD روی لپ تاپ و کامپیوتر

SSD ها دارای کانکتور دیتا Serial ATA (SATA) هستند و همان طور که قبلا نیز گفته شد، سه نسخه از آن وجود دارد، SATA1, SATA2, SATA3 که به ترتیب دارای سرعت انتقال 1.5Gbps, 3Gbps, 6Gbps هستند.

مهم نیست که کامپیوتر شما از SATA 3 پشتیبانی کند. SSD ها با نسخه‌های قبلی SATA نیز سازگار بوده و صرفا سرعت انتقال تنها دلیل بهبود عملکرد SSD نیست. مهم تر از آن کاهش زیاد زمان تاخیر نسبت به هارد دیسک‌های معمولی است. سرعت دسترسی به داده‌ها از یک حافظه فلش SSD’s NAND به مراتب بسیار کمتر از یک هارد دیسک مکانیکی است.

البته چند عیب نیز در مورد اس اس دی وجود دارد که یکی هزینه زیاد به ازای هر گیگ ذخیره سازی نسبت به هارد دیسک‌های معمولی است و دیگری حداکثر ظرفیت‌های موجود در بازار است که در حال حاضر 512GB و 1TB می‌باشد. این در حالی است که حداکثر ظرفیت هارد دیسک‌های معمولی در بازار هم اکنون تا 6TB و 8TB بوده و قیمت‌های به نسبت بسیار پایین‌تری دارند.

منطقی است که ویندوز و نرم افزارها را، برای بهره مندی از سرعت بارگذاری بیشتر، روی SSD نگه داریم و فایل‌های حجیم و مدیا را روی یک هارد دیسک جداگانه. در ادامه نحوه پیکربندی به این منظور را توضیح خواهیم داد.

شما می‌توانید یک نسخه تازه از ویندوز را روی هارد SSD نصب کرده و یا ویندوز قبلی خود را با کمک نرم افزارهایی نظیر Acronis True Image HD از هارد دیسک قدیمی منتقل کنید.

مراحل نصب SSD روی کامپیوتر

1. پیچ‌های درب کیس را برای دسترسی به داخل آن باز کنید. برخی از کیس‌ها علاوه بر پیچ دارای چفت و بست‌های اضافی نیز هستند. اطمینان حاصل کنید که به پورت‌های SATA مادربرد و مکان نصب هارد دیسک دسترسی درستی دارید.

نصب هارد SSD روی لپ تاپ و کامپیوتر

2. در صورتی که کیس شما دارای محفظه مخصوص 2.5 اینچ SSD است، SSD را داخل آن قرار دهید. در غیر این صورت آن را داخل یک براکت هارد SSD بسته و براکت را در محفظه هارد 3.5 اینچ با پیچ ببندید.

نصب هارد SSD روی لپ تاپ و کامپیوتر

3. انتهای L شکل کابل SATA را به SSD و سر دیگر آن را به پورت SATA مادربرد وصل کنید. (در صورتی که مادربرد شما مجهز به رابط SATA 3.0 است، کابل را به این پورت وصل کنید). کابل برق SATA را نیز به SSD وصل کنید. برای نصب یک ویندوز جدید بقیه هارد دیسک‌های داخل کیس را قطع کنید.

نصب هارد SSD روی لپ تاپ و کامپیوتر

4. کامپیوتر را روشن کرده و DVD ویندوز 7 را وارد کنید، سپس برای تغییر تنظیمات بوت از DVD دکمه Delete یا F2 (بسته به نوع مادربرد متفاوت است) را بزنید تا وارد تنظیمات بایوس شوید. از داخل تنظیمات بوت، اولین گزینه را روی DVD گذاشته و تنظیمات را ذخیره و کامپیوتر را ریست کنید. بسیاری از مادربردها دارای گزینه انتخاب بوت به صورت مجزا هستند که معمولا با دکمه‌های F8 یا F11 یا F12 فعال می‌شود. در صورتی که مادربرد شما این قابلیت را دارد نیازی به ورود به تنظیمات بایوس برای تغییر اولویت گزینه‌های بوت نیست. (برای سازگاری بهتر با SSD بهتر است از ویندوز 7 و بالاتر استفاده کنید

نصب هارد SSD روی لپ تاپ و کامپیوتر

5. بعد از بوت از روی DVD زمانی که پیغام install Windows 7 را مشاهده کردید، کلیدی را بزنید تا فرآیند نصب آغاز شود. بعد از مدتی صفحه انتخاب زبان را مشاهده خواهید کرد. زبان مورد نظر را انتخاب کرده و دکمه Next را بزنید. در مرحله بعد دکمه Install Now را بزنید.

نصب هارد SSD روی لپ تاپ و کامپیوتر

6. تیک باکس پذیرفتن قوانین لایسنس را زده و بعد Next را بزنید. گزینه Custom installation را بزنید، سپس SSD خود را از لیست انتخاب کنید. اگر بقیه هارد درایوها را قطع کرده باشید، در اینجا فقط یک گزینه خواهید داشت. روی Next کلیک کنید تا عملیات نصب شروع شود.

نصب هارد SSD روی لپ تاپ و کامپیوتر

7. بعد از اتمام عملیات نصب ویندوز، کامپیوتر شما ریبوت خواهد شد. در این مرحله ممکن است نیاز داشته باشید تا درایو SSD را به عنوان اولویت اول بوت انتخاب کنید. سپس نصب ویندوز مراحل پایانی را به انجام رسانده و از شما نام کاربری (User Name) و نام کامپیوتر (Computer Name) را خواهد پرسید.

نصب هارد SSD روی لپ تاپ و کامپیوتر

8. یوز نیم و پسورد مورد نظر خود را وارد کرده و تنظیمات نهایی را بررسی کنید. سپس روی Next کلیک کرده و بعد از این که مشخص کردن نوع مکان شبکه کامپیوتر، ویندوز 7 مراحل پایانی نصب را به انجام خواهد رساند. حالا دسکتاپ ویندوز ویندوز را مشاهده کرده و می‌توانید نرم افزارها را نصب کنید.

نصب هارد SSD روی لپ تاپ و کامپیوتر

9. کامپیوتر را خاموش کرده و بقیه هارد دیسک‌های خود را مجدد به مادربرد وصل کنید، سپس درب کیس را ببندید. کامپیوتر را روشن کرده و در صورت نیاز در تنظیمات Bios اولویت اول بوت را روی SSD قرار دهید.

خرید براکت هارد SSD

بدیهی است که فایل‌ها و ویندوز قدیمی نصب شده روی هارد دیسک قبلی شما باقی است. شما می‌توانید اسناد، فیلم، موزیک و عکس‌های خود را به SSD انتقال دهید، اما بهتر است که اکثر فایل‌های خود را روی هارد دیسک قدیمی بگذارید تا بتوانید از فضای محدود SSD استفاده بهتر و بهینه‌ای داشته باشید.

راه‌های متعددی برای آگاه کردن ویندوز نصب شده جدید از اسناد و دیگر فایل‌های روی هارد متفاوت دیگر وجود دارد. اما یا ویندوز 7، ساده‌ترین را استفاده از ویژگی کتابخانه‌های آن است.

یک پوشه روی هارد دیسک خود ایجاد کنید (یرای مثال e:/docs). روی آن راست کلیک کرده و گزینه Include in library و سپس Documents را انتخاب کنید. بعد هر سندی از پوشه My Documents را در این پوشه جدید کپی کنید. این کار را می‌توانید برای فیلم، آهنگ، موزیک و عکس نیز انجام داده و با این کار به فایل‌ها، بدون اینکه آن‌ها را روی SSD نگه دارید، دسترسی سریع داشته باشید.

هنگامی نصب برنامه‌ها، معقول است که اکثر آن‌ها را به خاطر بهره‌مندی از سرعت بالا روی SSD نصب کنید. زمانی که فضای کمی در اختیار دارید یا به سرعت زیادی نیاز ندارید، نرم افزارهای جدید را روی هارد دیسک قدیمی خود نصب کنید. اگر تنظیمات نصب نرم افزارها را به صورت پیش فرض رها کنید، همیشه روی همان درایو ویندوز نصب خواهند شد.

در پایان یادآور می‌شویم که عبارت “هارد SSD” از نظر فنی درست نیست و عبارت “حافظه SSD” درست است. دلیل استفاده ما نیز از آن در مقاله، به خاطر جا افتادن این عبارت بین کاربران است.

هارد دیسک, وبلاگ

راهنمای مهاجرت از HDD به SSD

by BlogsAdmin

راهنمای مهاجرت از HDD به SSD

راهنمای مهاجرت از HDD به SSD

مرحله اول: انتخاب SSD

این مرحله بستگی مستقیم به میزان هزینه‌ای داره که میخواید برای اینکار انجام بدید، به قول معروف هرچی پول بیشتر بدی، آش بیشتر میخوری و در این مورد سرعت و حجم بیشتری نصیبت میشه، که به نظرم برای یک درایو معمولی برای نصب ویندوز و برنامه‌ها یه هارد 120 گیگی گزینه‌ی بدی نمیتونه باشه، که قیمتش از چیزی در حدود 200 تا 350 میتونه متغییر باشه
پ.ن: قبل از فکر کردن به تعویض هارد، بهتره که مادربوردتون رو چک کنید که سوکت SATA 6Gb داشته باشه، البته SSD روی سوکت SATA 3G هم نصب میشه و کار میکنه، اما خیلی از سرعتش رو از دست میدید!

مرحله دوم: نصب

هاردهای معمولی سایز 3.5 اینچی دارن و SSDها سایزشون 2.5 اینچه، برای همین برای نصب کردنشون توی کیس به مشکل برمیخورید، چون کوچیکتر از جایی هستن که توی کیس برای نصب هارد تعبیه شده، واسه همین باید براش یه چیزی به اسم براکت هارد بگیرید، که SSD پیچ میشه روی اون و بعد اون رو میشه دیگه راحت نصبش کرد، البته اگر نمیخواید این هزینه‌ی اضافی رو بکنید، خیلی هم لزومی به خریدنش نیست، که با یه کمی خلاقیت و یه مقداری چسب نواری یا کاغذی، میشه ssd رو یه جایی توی هارد چسبوندش! و از اونجایی که خیلی سبک هستن نسبت به هاردهای معمولی، مشکلی براشون پیش نمیاد

مرحله سوم: انتقال ویندوز

بعد از اینکه SSD رو وصل کردید و سیستم بالا اومد و به خوبی و خوشی هارد شناسایی و اضافه شد، اولین کاری که بکنید، اینه که برید توی سایت سازنده‌ی SSD و چک کنید که آخرین فریمورش روش نصب باشه، بعد از اینکار میرسیم به مرحله‌ی شیرین انتقال ویندوز، و از اونجایی که کی حال داره دوباره از اول بشینه ویندوز و برنامه‌ها رو نصب کنه، میخوایم که یه دفعه همه چی رو از هارد خودمون کپی کنیم این طرف و خلاص، برای اینکار شما باید اول برنامه‌ی EaseUS Todo Backup رو نصب کنید، که یه برنامه‌ی مجانی هست و هزینه‌ای هم براتون نداره و از اینجا میشه راحت دانلودش کنید، بعد از نصب برنامه و باز کردنش، با همچین صفحه‌ای مواجه میشید

راهنمای مهاجرت از HDD به SSD

که قسمتی که باهاش کار داریم، همین سیستم کلونه، وقتی که روش بزنید، وارد یه صفحه دیگه میشید که ازتون میخواد که مقصد جایی رو که میخواید سیستم اونجا منتقل بشه رو انتخاب میکنید، و اون چیزی نیست جز SSDتون، تیک کنار هارد مورد نظر رو میزنید و از اون پایین توی ادونسد آپشن، تیک اوپتیمایز فور SSD رو هم میزنید و بعد دکمه نکست رو فشار میدید و دیگه کاری ندارید جز صبر کردن تا کپی کاری‌ها تموم بشه

راهنمای مهاجرت از HDD به SSD

پ.ن: البته قبل از این مرحله بهتره که دونکته رو چک کنید، اول اینکه قبلش درایوی که ویندوز روش هست رو تا جایی که میشه از فایل‌های اضافیتون خالی کنید، تا کپی زودتر انجام بشه و یه دیگه اینکه یه Defragmentation هم روش انجام بدید و در ضمن دیگه گفتن نداره که حجم درایو ویندوزتون نباید از حجم SSD انتخابی بیشتر باشه

مرحله چهارم: تغییر هارد بوت سیستم

وقتی که کپی اطلاعات تموم شد، تنها کاری که باقی میمونه اینه که سیستم رو راه اندازی مجدد کنید و وارد قسمت BIOS بشید و بوت دیفالت رو از روی هارد قبلی به SSD جدید منتقل کنید و تمام، از سیستم قدیمیتون روی SSD جدیدتون لذت ببرید

پ.ن: بعد از بالا اومدن سیسینم، برید توی تنظیمات و یکپارچه سازی (Defragment) رو غیر‌فعال کنید، حافظه‌های SSD اساسا نیازی به اینکاری ندارن، برای همین در پنجره Run عبارت dfrgui را تایپ کنید تا برنامه Disk Defragmenter اجرا شود. بر روی دکمه Schedule کلیک کرده و گزینه “Select Disks” را انتخاب کنید. تیک مربوط به حافظه SSD را بردارید و گزینه “OK” را کلیک کنید.